Feria Sexta infra Hebdomadam XX post Octavam Pentecostes II. Octobris ~ Ferial

Divinum Officium Reduced - 1955

10-12-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
℣. Señor, ábreme +︎ los labios.
℟. Y mi boca proclamará tu alabanza.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum diem}
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Veníte, adorémus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Veníte, adorémus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Veníte, adorémus.
Ant. Dóminum, Deum nostrum, * Veníte, adorémus.
Invitatorio {Antífona del Salterio del día correspondiente}
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Venid, regocijémonos en el Señor; cantemos con júbilo las alabanzas de Dios, Salvador nuestro. Corramos a presentarnos ante su acatamiento, dándole gracias, y entonándole himnos con júbilo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Porque el Señor es el Dios grande, y un rey más grande que todos los dioses. Porque en su mano tiene toda la extensión de la tierra, y suyos son los más encumbrados montes.
Ant. Venid a adorarlo.
Suyo es el mar, y obra es de sus manos: y hechura de sus manos es la tierra. (de rodillas) Venid, pues, adorémosle, postrémonos: derramando lágrimas en la presencia del Señor que nos ha creado: Pues Él es el Señor Dios nuestro: y nosotros el pueblo a quien Él apacienta, y ovejas de su grey.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Hoy mismo, si oyereis su voz, guardaos de endurecer vuestros corazones, Como sucedió, dice el Señor, cuando provocaron mi ira, poniéndome a prueba en el desierto, en donde vuestros padres me tentaron, me probaron, y vieron mis obras.
Ant. Venid a adorarlo.
Por espacio de cuarenta años estuve irritado contra esta generación, y dije: Siempre está descarriado el corazón de este pueblo. Ellos no conocieron mis caminos; por lo que juré airado que no entrarían en mi reposo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Venid a adorarlo.
Ant. Dios es nuestro Señor. * Venid a adorarlo.
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Tu, Trinitátis Unitas,
Orbem poténter quæ regis,
Atténde laudis cánticum,
Quod excubántes psállimus.

Nam léctulo consúrgimus
Noctis quiéto témpore,
Ut flagitémus ómnium
A te medélam vúlnerum.

Quo fraude quidquid dǽmonum
In nóctibus delíquimus,
Abstérgat illud cǽlitus
Tuæ potéstas glóriæ.

Ne corpus astet sórdidum,
Nec torpor instet córdium,
Ne críminis contágio
Tepéscat ardor spíritus.

Ob hoc, Redémptor, quǽsumus,
Reple tuo nos lúmine,
Per quod diérum círculis
Nullis ruámus áctibus.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Dios trino y uno, que riges
poderosamente el orbe,
los cánticos de alabanza
que en vela cantamos, oye.

Del lecho nos levantamos
en la quietud de la noche,
de nuestras llagas remedio
para buscar en tus dones.

Cuanto por fraude del diablo
nuestras almas inficione,
la potestad de tu gloria
lo purifique y lo borre.

Limpios estén nuestros cuerpos,
más limpios los corazones;
ningun contagio de crímen
entibie santos ardores.

Llénanos, Redentor santo,
de tus celestes fulgores;
y en todo el curso del día
dirige nuestras acciones.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, sempiterna prole,
con el Espíritu Santo,
y por los siglos te adoren.
Amén.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Suscitávit Dóminus.
Psalmus 77(1-8) [1]
77:1 Atténdite, pópule meus, legem meam: * inclináte aurem vestram in verba oris mei.
77:2 Apériam in parábolis os meum: * loquar propositiónes ab inítio.
77:3 Quanta audívimus et cognóvimus ea: * et patres nostri narravérunt nobis.
77:4 Non sunt occultáta a fíliis eórum: * in generatióne áltera.
77:4 Narrántes laudes Dómini, et virtútes ejus: * et mirabília ejus, quæ fecit.
77:5 Et suscitávit testimónium in Jacob: * et legem pósuit in Israël.
77:5 Quanta mandávit pátribus nostris nota fácere ea fíliis suis: * ut cognóscat generátio áltera.
77:6 Fílii qui nascéntur, et exsúrgent, * et narrábunt fíliis suis.
77:7 Ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscántur óperum Dei: * et mandáta ejus exquírant.
77:8 Ne fiant sicut patres eórum: * generátio prava et exásperans.
77:8 Generátio, quæ non diréxit cor suum: * et non est créditus cum Deo spíritus ejus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Suscitávit Dóminus testimónium in Jacob: et legem pósuit in Israël.
Salmos con lecturas {Antífonas del Salterio del Tiempo correspondiente}
Nocturn I.
Ant. El Señor estableció.
Salmo 77(1-8) [1]
77:1 Escucha, pueblo mío, mi ley * y ten atentos tus oídos para percibir las palabras de mi boca.
77:2 La abriré profiriendo parábolas; * diré cosas recónditas desde el principio del mundo,
77:3 Las cuales las hemos oído y entendido, * y nos las contaron ya nuestros padres.
77:4 No las ocultaremos a sus hijos; * lo contaremos a la futura generación;
77:4 Publicaron las glorias del Señor, y los prodigios * y maravillas que había hecho.
77:5 Él estableció alianza con Jacob * y dio la ley a Israel.
77:5 Todo lo cual mandó a nuestros padres que lo hiciesen conocer a sus hijos, * para que lo sepan las generaciones venideras.
77:6 Los hijos que nacerán y crecerán, * lo contarán a sus hijos.
77:7 A fin de que pongan en Dios su esperanza, * y no se olviden de las obras de Dios y guarden con esmero sus mandamientos;
77:8 Para que no sean como sus padres, * generación perversa y rebelde,
77:8 Generación que nunca tuvo recto su corazón, * ni su espíritu fiel a Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor estableció una norma para Jacob, dio una ley a Israel.
Ant. Coram pátribus eórum.
Psalmus 77(9-16) [2]
77:9 Fílii Ephrem intendéntes et mitténtes arcum: * convérsi sunt in die belli.
77:10 Non custodiérunt testaméntum Dei: * et in lege ejus noluérunt ambuláre.
77:11 Et oblíti sunt benefactórum ejus: * et mirabílium ejus quæ osténdit eis.
77:12 Coram pátribus eórum fecit mirabília in terra Ægýpti: * in campo Táneos.
77:13 Interrúpit mare, et perdúxit eos: * et státuit aquas quasi in utre.
77:14 Et dedúxit eos in nube diéi: * et tota nocte in illuminatióne ignis.
77:15 Interrúpit petram in erémo: * et adaquávit eos velut in abýsso multa.
77:16 Et edúxit aquam de petra: * et dedúxit tamquam flúmina aquas.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Coram pátribus eórum fecit Deus mirabília.
Ant. Hizo portentos.
Salmo 77(9-16) [2]
77:9 Los hijos de Efraín, diestros en tender y disparar el arco, * volvieron las espaldas el día del combate.
77:10 Habían faltado al pacto con Dios, * y no habían querido seguir su ley.
77:11 Se olvidaron de sus beneficios, * y de las maravillas que obró a la vista de ellos.
77:12 Delante de sus padres hizo portentos en la tierra de Egipto, * y en las llanuras de Tanis.
77:13 Rompió el mar por medio, y los hizo pasar, * y contuvo las olas como muros.
77:14 Y los fue guiando de día por medio de una nube, * y toda la noche con resplandor de fuego.
77:15 En el desierto hendió una peña, * les dio para beber como un caudaloso río,
77:16 Pues hizo brotar de una roca caudales de agua, * que corrieron a manera de ríos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Hizo portentos a vista de sus padres.
Ant. Jánuas cæli apéruit.
Psalmus 77(17-31) [3]
77:17 Et apposuérunt adhuc peccáre ei: * in iram excitavérunt Excélsum in inaquóso.
77:18 Et tentavérunt Deum in córdibus suis, * ut péterent escas animábus suis.
77:19 Et male locúti sunt de Deo: * dixérunt: Numquid póterit Deus paráre mensam in desérto?
77:20 Quóniam percússit petram, et fluxérunt aquæ: * et torréntes inundavérunt.
77:20 Numquid et panem póterit dare, * aut paráre mensam pópulo suo?
77:21 Ídeo audívit Dóminus, et dístulit: * et ignis accénsus est in Jacob, et ira ascéndit in Israël.
77:22 Quia non credidérunt in Deo: * nec speravérunt in salutári ejus:
77:23 Et mandávit núbibus désuper: * et jánuas cæli apéruit.
77:24 Et pluit illis manna ad manducándum: * et panem cæli dedit eis.
77:25 Panem Angelórum manducávit homo, * cibária misit eis in abundántia.
77:26 Tránstulit Austrum de cælo: * et indúxit in virtúte sua Áfricum.
77:27 Et pluit super eos sicut púlverem carnes: * et sicut arénam maris volatília pennáta.
77:28 Et cecidérunt in médio castrórum eórum: * circa tabernácula eórum.
77:29 Et manducavérunt, et saturáti sunt nimis, et desidérium eórum áttulit eis: * non sunt fraudáti a desidério suo.
77:30 Adhuc escæ eórum erant in ore ipsórum: * et ira Dei ascéndit super eos.
77:31 Et occídit pingues eórum, * et eléctos Israël impedívit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Jánuas cæli apéruit Dóminus, et pluit illis manna ad manducándum.
Ant. El Señor abrió.
Salmo 77(17-31) [3]
77:17 Ellos volvieron, sin embargo, a pecar contra Él. * En aquel árido desierto provocaron la ira del Altísimo;
77:19 Y hablaron mal de Dios, y dijeron: * ¿Por ventura podrá Dios preparar una mesa en el desierto?
77:20 Porque Él dio un golpe en la peña y salieron aguas, * y se formaron torrentes caudalosos,
77:20 ¿Podrá también dar pan * y poner una mesa a su pueblo?
77:21 Lo oyó el Señor, y se irritó, * se encendió el fuego de su cólera contra Jacob, y subió al punto su indignación contra Israel,
77:22 Porque no creyeron a Dios * ni esperaron de Él la salud.
77:23 Siendo así que dio orden a las nubes que tenían encima, * y abrió las puertas del cielo,
77:24 Y les llovió el maná para comer, * dándoles pan del cielo.
77:25 Pan de ángeles comió el hombre. * Les envió víveres en abundancia.
77:26 Retiró del cielo el viento meridional, * y substituyó con su poder el ábrego.
77:27 E hizo llover sobre ellos carnes en tanta abundancia como polvo, * y aves volátiles como arenas del mar;
77:28 Aves que cayeron en medio de sus campamentos, * alrededor de sus tiendas,
77:29 Con lo que comieron y quedaron ahítos, * y satisfacieron su deseo, y quedó cumplido su antojo.
77:30 Aún estaban con el bocado en la boca, * cuando la ira de Dios descargó sobre ellos;
77:31 Y mató a los más robustos del pueblo, * acabando con lo más florido de Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor abrió las compuertas del cielo, hizo llover sobre ellos maná.
Ant. Deus adjútor.
Psalmus 77(32-41) [4]
77:32 In ómnibus his peccavérunt adhuc: * et non credidérunt in mirabílibus ejus.
77:33 Et defecérunt in vanitáte dies eórum: * et anni eórum cum festinatióne.
77:34 Cum occíderet eos, quærébant eum: * et revertebántur, et dilúculo veniébant ad eum.
77:35 Et rememoráti sunt quia Deus adjútor est eórum: * et Deus excélsus redémptor eórum est.
77:36 Et dilexérunt eum in ore suo, * et lingua sua mentíti sunt ei.
77:37 Cor autem eórum non erat rectum cum eo: * nec fidéles hábiti sunt in testaménto ejus.
77:38 Ipse autem est miséricors, et propítius fiet peccátis eórum: * et non dispérdet eos.
77:38 Et abundávit ut avérteret iram suam: * et non accéndit omnem iram suam:
77:39 Et recordátus est quia caro sunt: * spíritus vadens et non rédiens.
77:40 Quóties exacerbavérunt eum in desérto, * in iram concitavérunt eum in inaquóso?
77:41 Et convérsi sunt, et tentavérunt Deum: * et Sanctum Israël exacerbavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus adjútor est eórum: et Excélsus redémptor eórum est.
Ant. Dios es su Roca.
Salmo 77(32-41) [4]
77:32 A pesar de todo esto pecaron nuevamente, * y no dieron crédito a sus milagros.
77:33 Y así sus días se desvanecieron como humo, * y se acabaron muy presto los años de su vida.
77:34 Cuando el Señor hacía en ellos mortandad, entonces recurrían a Él, * y volvían en sí, y acudían solícitos a buscarle.
77:35 Y se acordaban que Dios es su amparo, * y que el Dios Altísimo es su redentor.
77:36 Pero le amaron de boca, * y le mintieron con su lengua;
77:37 Pues su corazón no fue sincero para con Él, * ni fueron fieles a su alianza.
77:38 El Señor es misericordioso, les perdonaba sus pecados, * y no acababa del todo con ellos.
77:38 Contuvo muchísimas veces su indignación, / y no dio lugar a todo su enojo,
77:39 Acordándose de que son de carne, * un aliento fugaz que pasa y no torna.
77:40 ¡Oh, cuántas veces lo irritaron en el desierto! * ¡Cuántas lo provocaron a ira en aquel erial!
77:41 Y volvían de nuevo a tentar a Dios, * y a exasperar al Santo de Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios es su Roca, el Altísimo es su redentor.
Ant. Redémit eos.
Psalmus 77(42-58) [5]
77:42 Non sunt recordáti manus ejus, * die qua redémit eos de manu tribulántis.
77:43 Sicut pósuit in Ægýpto signa sua, * et prodígia sua in campo Táneos.
77:44 Et convértit in sánguinem flúmina eórum: * et imbres eórum, ne bíberent.
77:45 Misit in eos cœnomyíam, et comédit eos: * et ranam, et dispérdidit eos.
77:46 Et dedit ærúgini fructus eórum: * et labóres eórum locústæ.
77:47 Et occídit in grándine víneas eórum: * et moros eórum in pruína.
77:48 Et trádidit grándini juménta eórum: * et possessiónem eórum igni.
77:49 Misit in eos iram indignatiónis suæ: * indignatiónem, et iram, et tribulatiónem: immissiónes per ángelos malos.
77:50 Viam fecit sémitæ iræ suæ, non pepércit a morte animábus eórum: * et juménta eórum in morte conclúsit.
77:51 Et percússit omne primogénitum in terra Ægýpti: * primítias omnis labóris eórum in tabernáculis Cham.
77:52 Et ábstulit sicut oves pópulum suum: * et perdúxit eos tamquam gregem in desérto.
77:53 Et dedúxit eos in spe, et non timuérunt: * et inimícos eórum opéruit mare.
77:54 Et indúxit eos in montem sanctificatiónis suæ: * montem, quem acquisívit déxtera ejus.
77:54 Et ejécit a fácie eórum gentes: * et sorte divísit eis terram in funículo distributiónis.
77:55 Et habitáre fecit in tabernáculis eórum: * tribus Israël.
77:56 Et tentavérunt, et exacerbavérunt Deum excélsum: * et testimónia ejus non custodiérunt.
77:57 Et avertérunt se, et non servavérunt pactum: * quemádmodum patres eórum convérsi sunt in arcum pravum.
77:58 In iram concitavérunt eum in cóllibus suis: * et in sculptílibus suis ad æmulatiónem eum provocavérunt.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Redémit eos Dóminus de manu tribulántis.
Ant. El Señor.
Salmo 77(42-58) [5]
77:42 No se acordaron de lo que hizo * el día aquel en que los rescató de las manos del tirano.
77:43 Cuando ostentó sus prodigios en Egipto, * y sus portentos en los campos de Tanis;
77:44 Cuando convirtió en sangre los ríos * y demás aguas para que los egipcios no pudieran beber;
77:45 Envió contra éstos todo género de moscas que los consumiesen, * y ranas que los hostigasen;
77:46 Entregó sus frutos al pulgón, * y sus sudores a la langosta;
77:47 Les destruyó las viñas con granizo, * y los árboles con heladas;
77:48 Y exterminó con el pedrisco sus ganados, * y abrasó con rayos todas sus posesiones;
77:49 Descargó sobre ellos la cólera de su enojo, * la indignación, la ira y la tribulación, que les envió por medio de ángeles malos;
77:50 Dio curso libre a su ira, no perdonó sus vidas: * incluso a sus animales envolvió en la misma mortandad;
77:51 Hirió de muerte a todos los primogénitos del país de Egipto, * las primicias de todos sus trabajos, en las tiendas de los descendientes de Cam.
77:52 Entonces sacó a los de su pueblo como ovejas, * y los guio como una grey por el desierto.
77:53 Y los condujo llenos de confianza, quitándoles todo temor; * mientras que a sus enemigos los sepultó en el mar.
77:54 Y los introdujo después en el monte de su santificación, * monte que adquirió con el poder de su diestra.
77:54 Al entrar ellos arrojó de allí las naciones; * y les repartió por suerte la tierra, distribuyéndosela con cuerda de medir.
77:55 Y colocó las tribus de Israel * en las tiendas de aquellas gentes.
77:56 Mas ellos se rebelaron; y tentaron de nuevo y exasperaron al Dios Altísimo, * y no guardaron sus mandamientos.
77:57 Antes bien, le volvieron la espalda, y se rebelaron; * semejantes a sus padres, falsearon como un arco torcido.
77:58 Lo incitaron a ira en sus collados, * y con el culto de los ídolos lo provocaron a celos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor los rescató de la opresión.
Ant. Ædificávit.
Psalmus 77(59-72) [6]
77:59 Audívit Deus, et sprevit: * et ad níhilum redégit valde Israël.
77:60 Et répulit tabernáculum Silo: * tabernáculum suum, ubi habitávit in homínibus.
77:61 Et trádidit in captivitátem virtútem eórum: * et pulchritúdinem eórum in manus inimíci.
77:62 Et conclúsit in gládio pópulum suum: * et hereditátem suam sprevit.
77:63 Júvenes eórum comédit ignis: * et vírgines eórum non sunt lamentátæ.
77:64 Sacerdótes eórum in gládio cecidérunt: * et víduæ eórum non plorabántur.
77:65 Et excitátus est tamquam dórmiens Dóminus: * tamquam potens crapulátus a vino.
77:66 Et percússit inimícos suos in posterióra: * oppróbrium sempitérnum dedit illis.
77:67 Et répulit tabernáculum Joseph: * et tribum Éphraim non elégit.
77:68 Sed elégit tribum Juda, * montem Sion quem diléxit.
77:69 Et ædificávit sicut unicórnium sanctifícium suum in terra, * quam fundávit in sǽcula.
77:70 Et elégit David, servum suum, et sústulit eum de grégibus óvium: * de post fœtántes accépit eum,
77:71 Páscere Jacob, servum suum, * et Israël, hereditátem suam:
77:72 Et pavit eos in innocéntia cordis sui: * et in intelléctibus mánuum suárum dedúxit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ædificávit Deus sanctifícium suum in terra.
Ant. Dios construyó.
Salmo 77(59-72) [6]
77:59 Lo oyó Dios, y se indignó; * y rechazó totalmente a Israel.
77:60 Y abandonó el Tabernáculo de Silo, * aquel Tabernáculo donde había tenido su morada entre los hombres.
77:61 Y abandonó a sus valientes al cautiverio; * toda su gloria la puso en poder de los enemigos.
77:62 Y no haciendo ya caso de un pueblo que era su heredad, * le entregó al filo de la espada.
77:63 El fuego devoró sus jóvenes; * y sus vírgenes no fueron lloradas.
77:64 Perecieron a cuchillo sus sacerdotes, * y nadie lloraba a sus viudas.
77:65 Entonces despertó el Señor, como de un sueño, * como un valiente soldado vencido por el vino.
77:66 E hirió el Señor a sus enemigos en la espalda; * los cubrió de oprobio sempiterno.
77:67 Y desechó el Tabernáculo de José, * y no eligió morar ya en la tribu de Efraín.
77:68 Sino que eligió la tribu de Judá, * el monte Sion, su preferido.
77:69 Aquí, en esta tierra que había asegurado por todos los siglos, * edificó su santuario único y fuerte como asta de unicornio.
77:70 Y escogió a su siervo David, sacándole de entre los rebaños de ovejas * cuando las apacentaba con sus crías,
77:71 Para que pastorease a los hijos de Jacob, su siervo, * a Israel, herencia suya;
77:72 Y los apacentó con la inocencia de su corazón, * y los gobernó con la sabiduría y prudencia de sus acciones.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Dios construyó su santuario en la tierra.
Ant. Ádjuva nos.
Psalmus 78 [7]
78:1 Deus, venérunt gentes in hereditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum: * posuérunt Jerúsalem in pomórum custódiam.
78:2 Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatílibus cæli: * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ.
78:3 Effudérunt sánguinem eórum tamquam aquam in circúitu Jerúsalem: * et non erat qui sepelíret.
78:4 Facti sumus oppróbrium vicínis nostris: * subsannátio et illúsio his, qui in circúitu nostro sunt.
78:5 Úsquequo, Dómine, irascéris in finem: * accendétur velut ignis zelus tuus?
78:6 Effúnde iram tuam in gentes, quæ te non novérunt: * et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt:
78:7 Quia comedérunt Jacob: * et locum ejus desolavérunt.
78:8 Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum, cito antícipent nos misericórdiæ tuæ: * quia páuperes facti sumus nimis.
78:9 Ádjuva nos, Deus, salutáris noster: et propter glóriam nóminis tui, Dómine, líbera nos: * et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuum:
78:10 Ne forte dicant in géntibus: Ubi est Deus eórum? * et innotéscat in natiónibus coram óculis nostris.
78:10 Últio sánguinis servórum tuórum, qui effúsus est: * intróeat in conspéctu tuo gémitus compeditórum.
78:11 Secúndum magnitúdinem brácchii tui, * pósside fílios mortificatórum.
78:12 Et redde vicínis nostris séptuplum in sinu eórum: * impropérium ipsórum, quod exprobravérunt tibi, Dómine.
78:13 Nos autem pópulus tuus, et oves páscuæ tuæ, * confitébimur tibi in sǽculum.
78:13 In generatiónem et generatiónem * annuntiábimus laudem tuam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ádjuva nos, Deus, salutáris noster: et propítius esto peccátis nostris.
Ant. Socórrenos.
Salmo 78 [7]
78:1 Oh Dios, los gentiles han entrado en tu heredad; han profanado tu santo templo; * han reducido Jerusalén a ruinas.
78:2 Los cadáveres de tus siervos los han arrojado para pasto de las aves del cielo, * han dado las carnes de tus santos a las bestias de la tierra.
78:3 Como agua han derramado su sangre alrededor de Jerusalén, * sin que hubiese quién los sepultase.
78:4 Somos el objeto de oprobio para con nuestros vecinos, * el escarnio y la mofa de los que nos rodean.
78:5 ¿Hasta cuándo, Señor, durará tu implacable enojo? * ¿Hasta cuándo arderá como fuego tu celo?
78:6 Descarga tu ira sobre las naciones que no te conocen, * y sobre los reinos que no adoran tu Nombre;
78:7 Pues han asolado a Jacob * y devastado su morada.
78:8 No te acuerdes de nuestras antiguas maldades; que se anticipe a favor nuestro cuanto antes tu misericordia, * pues nos hallamos reducidos a una extrema miseria.
78:9 Ayúdanos ¡oh Dios, salvador nuestro!, y por la gloria de tu Nombre líbranos, Señor; * y perdónanos nuestros pecados por amor de tu Nombre.
78:10 No sea que se diga ante los gentiles: ¿Dónde está el Dios de ésos? * Brille, pues, entre las naciones,
78:10 Y vean nuestros ojos la venganza que tomas de la sangre de tus siervos, que ha sido derramada. * Asciendan ante tu acatamiento los gemidos de los encarcelados.
78:11 Conserva con tu brazo poderoso * los hijos de aquellos que han sido sacrificados a la muerte.
78:12 Págales, Señor, a nuestros vecinos con males siete veces mayores, * por las blasfemias que contra ti han vomitado.
78:13 Entretanto nosotros, pueblo tuyo y ovejas de tu grey, * cantaremos perpetuamente tus alabanzas;
78:13 De generación en generación * anunciaremos tus glorias.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Socórrenos, Dios Salvador nuestro, y perdona nuestros pecados.
Ant. Ego sum Dóminus.
Psalmus 80 [8]
80:2 Exsultáte Deo, adjutóri nostro: * jubiláte Deo Jacob.
80:3 Súmite psalmum, et date týmpanum: * psaltérium jucúndum cum cíthara.
80:4 Buccináte in Neoménia tuba, * in insígni die solemnitátis vestræ.
80:5 Quia præcéptum in Israël est: * et judícium Deo Jacob.
80:6 Testimónium in Joseph pósuit illud, cum exíret de terra Ægýpti: * linguam, quam non nóverat, audívit.
80:7 Divértit ab onéribus dorsum ejus: * manus ejus in cóphino serviérunt.
80:8 In tribulatióne invocásti me, et liberávi te: * exaudívi te in abscóndito tempestátis: probávi te apud aquam contradictiónis.
80:9 Audi, pópulus meus, et contestábor te: * Israël, si audíeris me, non erit in te deus recens, neque adorábis deum aliénum.
80:11 Ego enim sum Dóminus Deus tuus, qui edúxi te de terra Ægýpti: * diláta os tuum, et implébo illud.
80:12 Et non audívit pópulus meus vocem meam: * et Israël non inténdit mihi.
80:13 Et dimísi eos secúndum desidéria cordis eórum: * ibunt in adinventiónibus suis.
80:14 Si pópulus meus audísset me: * Israël si in viis meis ambulásset:
80:15 Pro níhilo fórsitan inimícos eórum humiliássem: * et super tribulántes eos misíssem manum meam.
80:16 Inimíci Dómini mentíti sunt ei: * et erit tempus eórum in sǽcula.
80:17 Et cibávit eos ex ádipe fruménti: * et de petra, melle saturávit eos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ego sum Dóminus Deus tuus Israël, qui edúxi te de terra Ægýpti.
Ant. Yo soy el Señor.
Salmo 80 [8]
80:2 Regocijaos, alabando a Dios nuestro protector; * celebrad con júbilo al Dios de Jacob.
80:3 Entonad salmos, tocad el pandero; * el armonioso salterio junto con la cítara.
80:4 Tocad las trompetas el Novilunio, * el gran día de vuestra solemnidad.
80:5 Pues es un precepto dado a Israel, * y un rito instituido por el Dios de Jacob.
80:6 Le impuso para que sirviese de memoria a los descendientes de José, al salir de la tierra de Egipto, * cuando oyeron una lengua desconocida.
80:7 Liberó sus hombros de las cargas, * y sus manos de las espuertas con que servían en las obras.
80:8 En la tribulación, dice el Señor, me invocaste, y Yo te libré; * te oí benigno en la oscuridad de la tormenta; te puse a prueba junto a las aguas de la contradicción.
80:9 Escucha, pueblo mío, y Yo te instruiré. * ¡Oh Israel!, si quieres obedecerme, no tendréis un dios extraño; no adoraréis a dioses extranjeros.
80:11 Porque Yo soy el Señor Dios tuyo, que te saqué de la tierra de Egipto; * abre bien tu boca, que Yo te saciaré plenamente.
80:12 Pero mi pueblo no quiso escuchar mi voz; * los hijos de Israel no quisieron obedecerme.
80:13 Y así los abandoné, dejándolos ir en pos de los deseos de su corazón, * y seguir sus devaneos.
80:14 ¡Ah, si mi pueblo me hubiese oído a mí, * si hubiesen seguido los hijos de Israel por mis caminos!
80:15 Como quien no hace nada, en un momento habría Yo humillado a sus enemigos, * y descargado mi mano sobre sus perseguidores.
80:16 Pero, los enemigos del Señor le faltaron a la promesa; * y el tiempo de ellos será eterno;
80:17 A pesar de haberlos alimentado con flor de harina, * y saciado con miel silvestre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Yo soy el Señor Dios tuyo, que te saqué del país de Egipto.
Ant. Ne táceas Deus.
Psalmus 82 [9]
82:2 Deus, quis símilis erit tibi? * Ne táceas, neque compescáris, Deus.
82:3 Quóniam ecce inimíci tui sonuérunt: * et qui odérunt te extulérunt caput.
82:4 Super pópulum tuum malignavérunt consílium: * et cogitavérunt advérsus sanctos tuos.
82:5 Dixérunt: Veníte, et disperdámus eos de gente: * et non memorétur nomen Israël ultra.
82:6 Quóniam cogitavérunt unanímiter: * simul advérsum te testaméntum disposuérunt, tabernácula Idumæórum et Ismahelítæ:
82:8 Moab, et Agaréni, Gebal, et Ammon, et Ámalec: * alienígenæ cum habitántibus Tyrum.
82:9 Étenim Assur venit cum illis: * facti sunt in adjutórium fíliis Lot.
82:10 Fac illis sicut Mádian, et Sísaræ: * sicut Jabin in torrénte Cisson.
82:11 Disperiérunt in Endor: * facti sunt ut stercus terræ.
82:12 Pone príncipes eórum sicut Oreb, et Zeb, * et Zébee, et Sálmana:
82:13 Omnes príncipes eórum: * qui dixérunt: Hereditáte possideámus Sanctuárium Dei.
82:14 Deus meus, pone illos ut rotam: * et sicut stípulam ante fáciem venti.
82:15 Sicut ignis, qui combúrit silvam: * et sicut flamma combúrens montes:
82:16 Ita persequéris illos in tempestáte tua: * et in ira tua turbábis eos.
82:17 Imple fácies eórum ignomínia: * et quǽrent nomen tuum, Dómine.
82:18 Erubéscant, et conturbéntur in sǽculum sǽculi: * et confundántur, et péreant.
82:19 Et cognóscant quia nomen tibi Dóminus: * tu solus Altíssimus in omni terra.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne táceas Deus quóniam inimíci tui extulérunt caput.
Ant. Señor, no te estés callado.
Salmo 82 [9]
82:2 ¡Oh Dios! ¿Quién hay semejante a ti? * No estés así en silencio; no te contengas, Dios mío.
82:3 Ya ves cuánto ruido meten tus enemigos, * y cómo andan con la cabeza erguida los que te aborrecen.
82:4 Urdieron contra tu pueblo malvados designios, * y han maquinado contra tus santos.
82:5 Venid, dijeron, y borremos esa gente de la lista de las naciones, * y no quede más memoria del nombre de Israel.
82:6 Por este motivo todos unánimes se han coligado; * a una se han confederado contra ti los idumeos y los ismaelitas,
82:8 Moab y los agarenos, Gebal, Amón y Amalec, * los filisteos con los tirios.
82:9 Se unió también con ellos el asirio, * y se hizo auxiliador de los hijos de Lot.
82:10 Pero Tú, Señor, haz con ellos lo que con los madianitas y con Sísara, * lo mismo que con Jabín en el torrente de Cisón.
82:11 Perecieron ellos en Endor; * vinieron a parar a ser estiércol para la tierra.
82:12 Trata a sus caudillos como a Oreb y Zeb, * y como a Zebee y a Salmana,
82:13 A todos sus príncipes, * los cuales han dicho: Apoderémonos del santuario de Dios como heredad que nos pertenece.
82:14 Agítalos, ¡oh Dios mío!, como a una rueda, * o como la hojarasca al soplo del viento;
82:15 Como fuego que abrasa una selva, * cual llama que devora los montes,
82:16 Así los perseguirás con el soplo de tu tempestad, * y en medio de tu ira los aterrarás.
82:17 Cubre sus rostros de ignominia; * que así, ¡oh Señor!, reconocerán tu Nombre.
82:18 Que se avergüencen, y sean conturbados para siempre; * queden confundidos, y perezcan.
82:19 Y conozcan que tu nombre es el Señor, * y que sólo Tú eres el Altísimo en toda la tierra.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, no te estés callado, que tus enemigos levantan la cabeza.
℣. Cognóscant quia nomen tibi Dóminus.
℟. Tu solus Altíssimus super omnem terram.
℣. Conozcan que tu nombre es Señor.
℟. Tú eres el único Altísimo sobre toda la tierra.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
Absolución. Que nos auxilie la clemencia y misericordia de aquel que vive y reina con el Padre y el Espíritu Santo por los siglos de los siglos. Amén.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 1
De libro primo Machabæórum
1 Mac 7:1; 7:4-7
1 Anno centésimo quinquagésimo primo, éxiit Demétrius Seléuci fílius ab urbe Roma, et ascéndit cum paucis viris in civitátem marítimam, et regnávit illic.
4 Et sedit Demétrius super sedem regni sui.
5 Et venérunt ad eum viri iníqui et ímpii ex Israël, et Alcimus dux eórum, qui volébat fíeri sacérdos,
6 Et accusavérunt pópulum apud regem, dicéntes: Pérdidit Judas et fratres ejus omnes amícos tuos, et nos dispérsit de terra nostra.
7 Nunc ergo mitte virum, cui credis, ut eat, et vídeat extermínium omne quod fecit nobis, et regiónibus regis, et púniat omnes amícos ejus, et adjutóres eórum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Impetum inimicórum ne timuéritis: mémores estóte, quómodo salvi facti sunt patres nostri:
* Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.
℣. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit pharaóni et exercítui ejus in Mari Rubro.
℟. Et nunc clamémus in cælum et miserébitur nostri Deus noster.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Dios Padre todopoderoso tenga piedad y misericordia de nosotros. Amén.

Lectura 1
Del Libro primero de los Macabeos.
1 Mac 7, 1 y 4-7
1 El año 151 salió de Roma Demetrio, hijo de Seleuco, con unos cuantos hombres, y desembarcó en una ciudad marítima, logrando ser en ella reconocido por rey.
4 Se sentó Demetrio en su trono real.
5 Luego se llegaron a él todos los malvados e impíos de Israel, con Alcimo a la cabeza, que pretendía el sumo sacerdocio;
6 Y presentaron al rey muchas acusaciones contra el pueblo, diciendo: “Judas y sus hermanos han dado muerte a todos tus amigos, y a nosotros nos han expulsado de nuestra tierra.
7 Te rogamos envíes una persona de tu confianza que vaya y vea todos los estragos que nos han causado a nosotros y al territorio del rey, y que los castigue a ellos y a cuantos les prestan auxilio.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. No temáis el ataque de los enemigos; acordaos de qué manera fueron liberados nuestros padres,
* Y ahora clamemos al cielo, y se compadecerá de nosotros nuestro Dios.
℣. Acordaos de las maravillas que realizó contra Faraón y su ejército en el Mar Rojo.
℟. Y ahora clamemos al cielo, y se compadecerá de nosotros nuestro Dios.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 2
1 Mac 7:8-11
8 Et elégit rex ex amícis suis Bácchidem, qui dominabátur trans flumen magnum in regno, et fidélem regi: Et misit eum,
9 Ut vidéret extermínium, quod fecit Judas; sed et Alcimum ímpium constítuit in sacerdótium, et mandávit ei fácere ultiónem in fílios Israël.
10 Et surrexérunt, et venérunt cum exércitu magno in terram Juda: et misérunt núntios, et locúti sunt ad Judam et ad fratres ejus verbis pacíficis in dolo.
11 Et non intendérunt sermónibus eórum: vidérunt enim quia venérunt cum exércitu magno.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Congregátæ sunt gentes in multitúdine, ut dímicent contra nos, et ignorámus quid ágere debeámus:
* Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.
℣. Tu scis quæ cógitant in nos: quómodo potérimus subsístere ante fáciem illórum, nisi tu ádjuves nos?
℟. Dómine Deus, ad te sunt óculi nostri, ne pereámus.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Cristo nos conceda el gozo de la vida eterna. Amén.

Lectura 2
1 Mac 7:8-11
8 Eligió el rey a Báquides, uno de sus amigos, que gobernaba la región del otro lado del río, hombre grande en el reino y fiel al soberano;
9 Y le envió en compañía del impío Alcimo, a quien instituyó sumo sacerdote, mandándole que tomara venganza de los hijos de Israel.
10 Partieron con un gran ejército, y, llegados a la tierra de Judá, enviaron mensajeros a Judas y a sus amigos con palabras engañosas de paz,
11 A las que ellos no dieron crédito porque veían el gran ejército que traían.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Se han coligado las naciones en gran multitud contra nosotros, e ignoramos lo que debemos hacer.
* Señor Dios, a ti dirigimos nuestros ojos para no perecer.
℣. Tú sabes lo que intentan contra nosotros; ¿y cómo podremos subsistir delante de ellos, si Tú no nos ayudas?
℟. Señor Dios, a ti dirigimos nuestros ojos para no perecer.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 3
1 Mac 7:12-17
12 Et convenérunt ad Alcimum et Bácchidem congregátio scribárum requírere quæ justa sunt:
13 Et primi, Assidǽi, qui erant in fíliis Israël, et exquirébant ab eis pacem.
14 Dixérunt enim: Homo sacérdos de sémine Aaron venit: non decípiet nos.
15 Et locútus est cum eis verba pacífica, et jurávit illis, dicens: Non inferémus vobis malum, neque amícis vestris.
16 Et credidérunt ei: et comprehéndit ex eis sexagínta viros, et occídit eos in una die, secúndum verbum quod scriptum est:
17 Carnes sanctórum tuórum, et sánguinem ipsórum effudérunt in circúitu Jerúsalem, et non erat qui sepelíret.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Tua est poténtia, tuum regnum, Dómine: tu es super omnes gentes:
* Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
℣. Creátor ómnium, Deus, terríbilis et fortis, justus et miséricors.
℟. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Da pacem, Dómine, in diébus nostris.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. Que Dios encienda en nuestros corazones el fuego de su amor. Amén.

Lectura 3
1 Mac 7:12-17
12 Acudieron a Alcimo y a Báquides muchos escribas reclamando un pacto justo;
13 Y los asideos fueron los primeros entre los hijos de Israel que pidieron la paz,
14 Porque se decían: “Es un sacerdote del linaje de Aarón el que ha llegado con las tropas; no nos engañará.”
15 En efecto, les habló palabras de paz y les juró, diciendo: “No os haremos mal ni a vosotros ni a vuestros amigos.”
16 Con esto le creyeron; pero prendió a sesenta de ellos, y en un solo día les dio muerte, según lo que está escrito:
17 “Las carnes de tus santos y su sangre derramaron en torno de Jerusalén, y no había quién los enterrase.”
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.

℟. Tuyo es el poder, tuyo el reino, Señor. Tú estás sobre todos los pueblos:
* Concédenos, Señor, la paz en nuestros días.
℣. Oh Dios, Creador de todas las cosas, terrible y fuerte, justo y misericordioso.
℟. Concédenos, Señor, la paz en nuestros días.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Concédenos, Señor, la paz en nuestros días.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
El resto se omite, salvo que Laúdes se haga aparte.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Concede, Señor, a tus fieles el perdón y la paz, para que, libres de toda culpa, puedan servirte sin temor.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Laudes

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Exaltáte.
Psalmus 98 [1]
98:1 Dóminus regnávit, irascántur pópuli: * qui sedet super Chérubim, moveátur terra.
98:2 Dóminus in Sion magnus: * et excélsus super omnes pópulos.
98:3 Confiteántur nómini tuo magno: quóniam terríbile, et sanctum est: * et honor regis judícium díligit.
98:4 Tu parásti directiónes: * judícium et justítiam in Jacob tu fecísti.
98:5 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte scabéllum pedum ejus: * quóniam sanctum est.
98:6 Móyses et Aaron in sacerdótibus ejus: * et Sámuel inter eos, qui ínvocant nomen ejus:
98:6 Invocábant Dóminum, et ipse exaudiébat eos: * in colúmna nubis loquebátur ad eos.
98:7 Custodiébant testimónia ejus, * et præcéptum quod dedit illis.
98:8 Dómine, Deus noster, tu exaudiébas eos: * Deus, tu propítius fuísti eis, et ulcíscens in omnes adinventiónes eórum.
98:9 Exaltáte Dóminum, Deum nostrum, et adoráte in monte sancto ejus: * quóniam sanctus Dóminus, Deus noster.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Exaltáte Dóminum Deum nóstrum, et adoráte in monte sancto ejus.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Ensalzad.
Salmo 98 [1]
98:1 El Señor reina, tiemblen las naciones; * sentado sobre querubines, vacile la tierra.
98:2 El Señor es grande en Sión, * encumbrado sobre todos los pueblos.
98:3 Reconozcan tu nombre, grande y terrible: Él es santo. * Reinas con poder y amas la justicia,
98:4 Tú has establecido la rectitud; * Tú administras la justicia y el derecho, Tú actúas en Jacob.
98:5 Ensalzad al Señor, Dios nuestro, postraos ante el estrado de sus pies: * Él es santo.
98:6 Moisés y Aarón con sus sacerdotes, * Samuel con los que invocan su nombre,
98:6 Invocaban al Señor, y Él respondía. * Dios les hablaba desde la columna de nube;
98:7 Oyeron sus mandatos * y la ley que les dio.
98:8 Señor, Dios nuestro, Tú les respondías, * Tú eras para ellos un Dios de perdón, y un Dios vengador de sus maldades.
98:9 Ensalzad al Señor, Dios nuestro; postraos ante su monte santo: * Santo es el Señor nuestro Dios.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Ensalzad al Señor, Dios nuestro, adoradle en su monte santo.
Ant. Éripe me.
Psalmus 142 [2]
142:1 Dómine, exáudi oratiónem meam: áuribus pércipe obsecratiónem meam in veritáte tua: * exáudi me in tua justítia.
142:2 Et non intres in judícium cum servo tuo: * quia non justificábitur in conspéctu tuo omnis vivens.
142:3 Quia persecútus est inimícus ánimam meam: * humiliávit in terra vitam meam.
142:4 Collocávit me in obscúris sicut mórtuos sǽculi: * et anxiátus est super me spíritus meus, in me turbátum est cor meum.
142:5 Memor fui diérum antiquórum, meditátus sum in ómnibus opéribus tuis: * in factis mánuum tuárum meditábar.
142:6 Expándi manus meas ad te: * ánima mea sicut terra sine aqua tibi.
142:7 Velóciter exáudi me, Dómine: * defécit spíritus meus.
142:7 Non avértas fáciem tuam a me: * et símilis ero descendéntibus in lacum.
142:8 Audítam fac mihi mane misericórdiam tuam: * quia in te sperávi.
142:8 Notam fac mihi viam, in qua ámbulem: * quia ad te levávi ánimam meam.
142:9 Éripe me de inimícis meis, Dómine, ad te confúgi: * doce me fácere voluntátem tuam, quia Deus meus es tu.
142:10 Spíritus tuus bonus dedúcet me in terram rectam: * propter nomen tuum, Dómine, vivificábis me, in æquitáte tua.
142:11 Edúces de tribulatióne ánimam meam: * et in misericórdia tua dispérdes inimícos meos.
142:12 Et perdes omnes, qui tríbulant ánimam meam: * quóniam ego servus tuus sum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Éripe me de inimícis meis, Dómine, ad te confúgi.
Ant. Líbrame.
Salmo 142 [2]
142:1 Señor, escucha mi oración; Tú, que eres fiel, atiende a mi súplica; * Tú, que eres justo, escúchame.
142:2 No llames a juicio a tu siervo, * pues ningún hombre vivo es inocente frente a ti.
142:3 El enemigo me persigue a muerte, * empuja mi vida al sepulcro,
142:4 Me confina a las tinieblas como a los muertos ya olvidados. * Mi aliento desfallece, mi corazón dentro de mí está yerto.
142:5 Recuerdo los tiempos antiguos, medito todas tus acciones, * considero las obras de tus manos
142:6 Y extiendo mis brazos hacia ti: * tengo sed de ti como tierra reseca.
142:7 Escúchame enseguida, Señor, * que me falta el aliento.
142:7 No me escondas tu rostro, * igual que a los que bajan a la fosa.
142:8 En la mañana hazme escuchar tu gracia, * ya que confío en ti.
142:8 Indícame el camino que he de seguir, * pues levanto mi alma a ti.
142:9 Líbrame del enemigo, Señor, que me refugio en ti. * Enséñame a cumplir tu voluntad, ya que Tú eres mi Dios.
142:10 Tu espíritu, que es bueno, me guíe por tierra llana. * Por tu nombre, Señor, consérvame vivo;
142:11 Por tu clemencia, sácame de la angustia. * Por tu gracia, destruye a mis enemigos,
142:12 Aniquila a todos los que me acosan, * que siervo tuyo soy.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Líbrame del enemigo, Señor, que me refugio en ti.
Ant. Benedixísti.
Psalmus 84 [3]
84:2 Benedixísti, Dómine, terram tuam: * avertísti captivitátem Jacob.
84:3 Remisísti iniquitátem plebis tuæ: * operuísti ómnia peccáta eórum.
84:4 Mitigásti omnem iram tuam: * avertísti ab ira indignatiónis tuæ.
84:5 Convérte nos, Deus, salutáris noster: * et avérte iram tuam a nobis.
84:6 Numquid in ætérnum irascéris nobis? * aut exténdes iram tuam a generatióne in generatiónem?
84:7 Deus, tu convérsus vivificábis nos: * et plebs tua lætábitur in te.
84:8 Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam: * et salutáre tuum da nobis.
84:9 Áudiam quid loquátur in me Dóminus Deus: * quóniam loquétur pacem in plebem suam.
84:9 Et super sanctos suos: * et in eos, qui convertúntur ad cor.
84:10 Verúmtamen prope timéntes eum salutáre ipsíus: * ut inhábitet glória in terra nostra.
84:11 Misericórdia, et véritas obviavérunt sibi: * justítia, et pax osculátæ sunt.
84:12 Véritas de terra orta est: * et justítia de cælo prospéxit.
84:13 Étenim Dóminus dabit benignitátem: * et terra nostra dabit fructum suum.
84:14 Justítia ante eum ambulábit: * et ponet in via gressus suos.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Benedixísti, Dómine, terram tuam: remisísti iniquitátem plebis tuæ.
Ant. Has bendecido.
Salmo 84 [3]
84:2 Señor, has sido bueno con tu tierra, * has restaurado la suerte de Jacob,
84:3 Has perdonado la culpa de tu pueblo, * has sepultado todos sus pecados,
84:4 Has reprimido tu cólera, * has frenado el incendio de tu ira.
84:5 Restáuranos, Dios salvador nuestro; * cesa en tu rencor contra nosotros.
84:6 ¿Vas a estar siempre enojado, * o a prolongar tu ira de edad en edad?
84:7 ¿No vas a devolvernos la vida, * para que tu pueblo se alegre contigo?
84:8 Muéstranos, Señor, tu misericordia * y danos tu salvación.
84:9 Voy a escuchar lo que dice el Señor: * «Dios anuncia la paz a su pueblo
84:9 Y a sus amigos * y a los que se convierten de corazón».
84:10 La salvación está ya cerca de sus fieles, * y la gloria habitará en nuestra tierra;
84:11 La misericordia y la fidelidad se encuentran, * la justicia y la paz se besan;
84:12 La fidelidad brota de la tierra, * y la justicia mira desde el cielo;
84:13 El Señor nos dará la lluvia, * y nuestra tierra dará su fruto.
84:14 La justicia marchará ante Él, * la salvación seguirá sus pasos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Has bendecido, Señor, a tu tierra y perdonado la iniquidad de tu pueblo.
Ant. In Dómino justificábitur.
Canticum Isaiæ [4]
Isa 45:15-30
45:15 Vere tu es Deus abscónditus, * Deus Israël, Salvátor.
45:16 Confúsi sunt, et erubuérunt omnes: * simul abiérunt in confusiónem fabricatóres errórum.
45:17 Israël salvátus est in Dómino salúte ætérna: * non confundémini, et non erubescétis usque in sǽculum sǽculi.
45:18 Quia hæc dicit Dóminus creans cælos, * ipse Deus formans terram, et fáciens eam, ipse plastes ejus:
45:19 Non in vanum creávit eam, ut habitarétur, formávit eam: * Ego Dóminus, et non est álius.
45:20 Non in abscóndito locútus sum, * in loco terræ tenebróso:
45:21 Non dixi sémini Jacob frustra: Quǽrite me: * ego Dóminus loquens justítiam, annúntians recta.
45:22 Congregámini, et veníte, et accédite simul * qui salváti estis ex géntibus:
45:23 Nesciérunt qui levant lignum sculptúræ suæ, * et rogant deum non salvántem.
45:24 Annuntiáte, et veníte, et consiliámini simul: * Quis audítum fecit hoc ab inítio, ex tunc prædíxit illud?
45:25 Numquid non ego Dóminus, et non est ultra Deus absque me? * Deus justus, et salvans non est præter me.
45:26 Convertímini ad me, et salvi éritis, omnes fines terræ: * quia ego Deus, et non est álius.
45:27 In memetípso jurávi, egrediétur de ore meo justítiæ verbum, * et non revertétur:
45:28 Quia mihi curvábitur omne genu, * et jurábit omnis lingua.
45:29 Ergo in Dómino, dicet, meæ sunt justítiæ et impérium: * ad eum vénient, et confundéntur omnes qui repúgnant ei.
45:30 In Dómino justificábitur, et laudábitur * omne semen Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In Dómino justificábitur et laudábitur omne semen Israël.
Ant. En el Señor será justificada.
Cántico de Isaías [4]
Is 45, 15-30
45:15 Es verdad: Tú eres un Dios escondido, * el Dios de Israel, el Salvador.
45:16 Se avergüenzan y se sonrojan todos por igual, * se van avergonzados los fabricantes de ídolos;
45:17 Mientras el Señor salva a Israel con una salvación perpetua, * para que no se avergüencen ni se sonrojen nunca jamás.
45:18 Así dice el Señor, creador del cielo -Él es Dios-, * Él modeló la tierra, la fabricó y la afianzó;
45:19 No la creó vacía, sino que la formó habitable: * «Yo soy el Señor, y no hay otro».
45:20 No te hablé a escondidas, * en un país tenebroso,
45:21 No dije a la estirpe de Jacob: «Buscadme en el vacío». * Yo soy el Señor que pronuncia sentencia y declara lo que es justo.
45:22 Reuníos, venid, acercaos juntos, * supervivientes de las naciones.
45:23 No discurren los que llevan su ídolo de madera * y rezan a un dios que no puede salvar.
45:24 Declarad, aducid pruebas, que deliberen juntos: * ¿Quién anunció esto desde antiguo, quién lo predijo desde entonces?
45:25 ¿No fui Yo, el Señor? -No hay otro Dios fuera de mí. * Yo soy un Dios justo y salvador, y no hay ninguno más.
45:26 Volveos hacia mí para salvaros, confines de la tierra, * pues Yo soy Dios, y no hay otro.
45:27 Yo juro por mi nombre, de mi boca sale una sentencia, * una palabra irrevocable:
45:28 «Ante mí se doblará toda rodilla, * por mí jurará toda lengua»;
45:29 Dirán: «Sólo el Señor tiene la justicia y el poder». * A Él vendrán avergonzados los que se enardecían contra Él;
45:30 Con el Señor triunfará y se gloriará * la estirpe de Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. En el Señor será justificada y alabada toda la descendencia de Israel.
Ant. Lauda.
Psalmus 147 [5]
147:1 Lauda, Jerúsalem, Dóminum: * lauda Deum tuum, Sion.
147:2 Quóniam confortávit seras portárum tuárum: * benedíxit fíliis tuis in te.
147:3 Qui pósuit fines tuos pacem: * et ádipe fruménti sátiat te.
147:4 Qui emíttit elóquium suum terræ: * velóciter currit sermo ejus.
147:5 Qui dat nivem sicut lanam: * nébulam sicut cínerem spargit.
147:6 Mittit crystállum suam sicut buccéllas: * ante fáciem frígoris ejus quis sustinébit?
147:7 Emíttet verbum suum, et liquefáciet ea: * flabit spíritus ejus, et fluent aquæ.
147:8 Qui annúntiat verbum suum Jacob: * justítias, et judícia sua Israël.
147:9 Non fecit táliter omni natióni: * et judícia sua non manifestávit eis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Lauda, Jerúsalem, Dóminum.
Ant. Alaba.
Salmo 147 [5]
147:1 Glorifica al Señor, Jerusalén; * alaba a tu Dios, Sión:
147:2 Que ha reforzado los cerrojos de tus puertas, * y ha bendecido a tus hijos dentro de ti;
147:3 Ha puesto paz en tus fronteras, * te sacia con flor de harina.
147:4 Él envía su mensaje a la tierra, * y su palabra corre veloz;
147:5 Manda la nieve como lana, * esparce la escarcha como ceniza;
147:6 Hace caer el hielo como migajas * y con el frío congela las aguas;
147:7 Envía una orden, y se derriten; * sopla su aliento, y corren.
147:8 Anuncia su palabra a Jacob, * sus decretos y mandatos a Israel;
147:9 Con ninguna nación obró así, * ni les dio a conocer sus mandatos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alaba, Jerusalén, al Señor.
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
Rom 13:12-13
Nox præcéssit, dies autem appropinquávit. Abiciámus ergo ópera tenebrárum, et induámur arma lucis. Sicut in die honéste ambulémus.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Ætérna cæli glória,
Beáta spes mortálium,
Summi Tonántis Únice,
Castǽque proles Vírginis:

Da déxteram surgéntibus,
Exsúrgat et mens sóbria,
Flagrans et in laudem Dei
Grates repéndat débitas.

Ortus refúlget Lúcifer,
Præítque solem núntius:
Cadunt tenébræ nóctium:
Lux sancta nos illúminet.

Manénsque nostris sénsibus,
Noctem repéllat sǽculi,
Omníque fine témporis
Purgáta servet péctora.

Quæsíta jam primum fides
In corde radíces agat:
Secúnda spes congáudeat,
Qua major exstat cáritas.

Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc et per omne sǽculum.
Amen.

℣. Repléti sumus mane misericórdia tua.
℟. Exsultávimus, et delectáti sumus.
Capítulo Himno Verso {del Salterio del día correspondiente}
Rom 13, 12-13
La noche está ya muy avanzada, y va a llegar el día. Dejemos, pues, las obras de las tinieblas, y revistámonos de las armas de luz. Andemos con decencia, como se suele durante el día.
℟. Demos gracias a Dios.

Himno
Eterna gloria del cielo,
del hombre dulce esperanza,
Hijo del Omnipotente;
prole de una Vírgen casta:

Da favor al que madruga;
sobria se levante el alma,
y entre alabanzas divinas
ríndate fervientes gracias.

Ya resplandece el lucero
que al sol naciente señala:
como esclarece las sombras,
alúmbrenos tu luz santa.

Penetre en nuestros sentidos:
la noche del siglo aparta,
y nuestros pechos conserva
en todo tiempo sin mancha.

En el corazón se arraigue
la fe, tu primera gracia;
la caridad lo fomente,
alégrelo la esperanza.

Sea la gloria a Dios Padre,
sea al Hijo la alabanza,
con el Espíritu Santo,
por siglos que nunca acaban.
Amén.

℣. Desde la mañana hemos sido colmados de tus misericordias.
℟. Nos han alegrado y deleitado.
Canticum: Benedictus {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Per víscera misericórdiæ.
Canticum Zachariæ
Luc. 1:68-79
1:68 Benedíctus Dóminus, Deus Israël: * quia visitávit, et fecit redemptiónem plebis suæ:
1:69 Et eréxit cornu salútis nobis: * in domo David, púeri sui.
1:70 Sicut locútus est per os sanctórum, * qui a sǽculo sunt, prophetárum ejus:
1:71 Salútem ex inimícis nostris, * et de manu ómnium, qui odérunt nos.
1:72 Ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris: * et memorári testaménti sui sancti.
1:73 Jusjurándum, quod jurávit ad Ábraham patrem nostrum, * datúrum se nobis:
1:74 Ut sine timóre, de manu inimicórum nostrórum liberáti, * serviámus illi.
1:75 In sanctitáte, et justítia coram ipso, * ómnibus diébus nostris.
1:76 Et tu, puer, Prophéta Altíssimi vocáberis: * præíbis enim ante fáciem Dómini, paráre vias ejus:
1:77 Ad dandam sciéntiam salútis plebi ejus: * in remissiónem peccatórum eórum:
1:78 Per víscera misericórdiæ Dei nostri: * in quibus visitávit nos, óriens ex alto:
1:79 Illumináre his, qui in ténebris, et in umbra mortis sedent: * ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Per víscera misericórdiæ Dei nostri visitávit nos Óriens ex alto.
Canticum: Benedictus {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. Por las entrañas de misericordia.
Cántico de Zacarías
Luc 1, 68-79
1:68 Bendito sea el Señor, Dios de Israel, porque ha visitado y redimido a su pueblo,
1:69 Suscitándonos una fuerza de salvación en la casa de David, su siervo,
1:70 Según lo había predicho desde antiguo por boca de sus santos profetas.
1:71 Es la salvación que nos libra de nuestros enemigos y de la mano de todos los que nos odian;
1:72 Realizando la misericordia que tuvo con nuestros padres, recordando su santa alianza
1:73 Y el juramento que juró a nuestro padre Abrahán.
1:74 Para concedernos que, libres de temor, arrancados de la mano de los enemigos, le sirvamos
1:75 Con santidad y justicia, en su presencia, todos nuestros días.
1:76 Y a ti, niño, te llamarán profeta del Altísimo, porque irás delante del Señor a preparar sus caminos,
1:77 Anunciando a su pueblo la salvación, el perdón de sus pecados
1:78 Por la entrañable misericordia de nuestro Dios, nos visitará el sol que nace de lo alto,
1:79 Para iluminar a los que viven en tinieblas y en sombra de muerte, para guiar nuestros pasos por el camino de la paz.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Por las entrañas de misericordia de nuestro Dios, de lo alto nos ha visitado el Oriente.
Preces Feriales{omittitur}
Preces Feriales{omitido}
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Concede, Señor, a tus fieles el perdón y la paz, para que, libres de toda culpa, puedan servirte sin temor.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Primam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Jam lucis orto sídere,
Deum precémur súpplices,
Ut in diúrnis áctibus
Nos servet a nocéntibus.

Linguam refrénans témperet,
Ne litis horror ínsonet:
Visum fovéndo cóntegat,
Ne vanitátes háuriat.

Sint pura cordis íntima,
Absístat et vecórdia;
Carnis terat supérbiam
Potus cibíque párcitas.

Ut, cum dies abscésserit,
Noctémque sors redúxerit,
Mundi per abstinéntiam
Ipsi canámus glóriam.

Deo Patri sit glória,
Ejúsque soli Fílio,
Cum Spíritu Paráclito,
Nunc et per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Ya resplandece el lucero;
a Dios pidamos rendidos
que en el discurso del día
nos guarde de los malignos.

Refrene y temple la lengua,
no se oiga voz de litigios;
ponga guarda en nuestros ojos,
no entre por ellos el vicio.

El corazón, sin rencilla,
sea puro en lo más íntimo:
bebida y comida parcas
bajen a la carne el brio.

Para que, acabado el día,
turnando la noche en giro,
por la abstinencia del mundo
cantemos la gloria a Él mismo.

Sea a Dios Padre la gloria,
y a su Unigénito Hijo,
con el Espíritu Santo,
ahora y por todos los siglos.
Amen.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Ne discédas a me,
Psalmus 21(2-12) [1]
21:2 Deus, Deus meus, réspice in me: quare me dereliquísti? * longe a salúte mea verba delictórum meórum.
21:3 Deus meus, clamábo per diem, et non exáudies: * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
21:4 Tu autem in sancto hábitas, * laus Israël.
21:5 In te speravérunt patres nostri: * speravérunt, et liberásti eos.
21:6 Ad te clamavérunt, et salvi facti sunt: * in te speravérunt, et non sunt confúsi.
21:7 Ego autem sum vermis, et non homo: * oppróbrium hóminum, et abjéctio plebis.
21:8 Omnes vidéntes me, derisérunt me: * locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
21:9 Sperávit in Dómino, erípiat eum: * salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
21:10 Quóniam tu es, qui extraxísti me de ventre: * spes mea ab ubéribus matris meæ. In te projéctus sum ex útero:
21:11 De ventre matris meæ Deus meus es tu, * ne discésseris a me:
21:12 Quóniam tribulátio próxima est: * quóniam non est qui ádjuvet.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. No te apartes de mí,
Salmo 21(2-12) [1]
21:2 Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has abandonado?; * a pesar de mis gritos, mi oración no te alcanza.
21:3 Dios mío, de día te grito, y no respondes; * de noche, y no me haces caso;
21:4 Aunque Tú habitas en el santuario, * esperanza de Israel.
21:5 En ti confiaban nuestros padres; * confiaban, y los ponías a salvo;
21:6 A ti gritaban, y quedaban libres; * en ti confiaban, y no los defraudaste.
21:7 Pero Yo soy un gusano, no un hombre, * vergüenza de la gente, desprecio del pueblo;
21:8 Al verme, se burlan de mí, * hacen visajes, menean la cabeza:
21:9 «Acudió al Señor, que lo ponga a salvo; * que lo libre si tanto lo quiere».
21:10 Tú eres quien me sacó del vientre, * me tenías confiado en los pechos de mi madre; desde el seno pasé a tus manos,
21:11 Desde el vientre materno Tú eres mi Dios. * No te quedes lejos,
21:12 Que el peligro está cerca * y nadie me socorre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 21(13-23) [2]
21:13 Circumdedérunt me vítuli multi: * tauri pingues obsedérunt me.
21:14 Aperuérunt super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens.
21:15 Sicut aqua effúsus sum: * et dispérsa sunt ómnia ossa mea.
21:15 Factum est cor meum tamquam cera liquéscens * in médio ventris mei.
21:16 Áruit tamquam testa virtus mea, et lingua mea adhǽsit fáucibus meis: * et in púlverem mortis deduxísti me.
21:17 Quóniam circumdedérunt me canes multi: * concílium malignántium obsédit me.
21:17 Fodérunt manus meas et pedes meos: * dinumeravérunt ómnia ossa mea.
21:18 Ipsi vero consideravérunt et inspexérunt me: * divisérunt sibi vestiménta mea, et super vestem meam misérunt sortem.
21:20 Tu autem, Dómine, ne elongáveris auxílium tuum a me: * ad defensiónem meam cónspice.
21:21 Érue a frámea, Deus, ánimam meam: * et de manu canis únicam meam:
21:22 Salva me ex ore leónis: * et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
21:23 Narrábo nomen tuum frátribus meis: * in médio ecclésiæ laudábo te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 21(13-23) [2]
21:13 Me acorrala un tropel de novillos, * me cercan toros de Basán;
21:14 Abren contra mí las fauces * leones que descuartizan y rugen.
21:15 Estoy como agua derramada, * tengo los huesos descoyuntados;
21:15 Mi corazón, como cera, * se derrite en mis entrañas;
21:16 Mi garganta está seca como una teja, la lengua se me pega al paladar; * me aprietas contra el polvo de la muerte.
21:17 Me acorrala una jauría de mastines, * me cerca una banda de malhechores;
21:17 Me taladran las manos y los pies, * puedo contar mis huesos.
21:18 Ellos me miran triunfantes, * se reparten mi ropa, echan a suerte mi túnica.
21:20 Pero Tú, Señor, no te quedes lejos; * fuerza mía, ven corriendo a ayudarme.
21:21 Líbrame a mí de la espada, * y a mi única vida de la garra del mastín;
21:22 Sálvame de las fauces del león; * a este pobre, de los cuernos del búfalo.
21:23 Contaré tu fama a mis hermanos, * en medio de la asamblea te alabaré.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 21(24-32) [3]
21:24 Qui timétis Dóminum, laudáte eum: * univérsum semen Jacob, glorificáte eum.
21:25 Tímeat eum omne semen Israël: * quóniam non sprevit, neque despéxit deprecatiónem páuperis:
21:25 Nec avértit fáciem suam a me: * et cum clamárem ad eum, exaudívit me.
21:26 Apud te laus mea in ecclésia magna: * vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
21:27 Edent páuperes, et saturabúntur: et laudábunt Dóminum qui requírunt eum: * vivent corda eórum in sǽculum sǽculi.
21:28 Reminiscéntur et converténtur ad Dóminum * univérsi fines terræ:
21:28 Et adorábunt in conspéctu ejus * univérsæ famíliæ géntium.
21:29 Quóniam Dómini est regnum: * et ipse dominábitur géntium.
21:30 Manducavérunt et adoravérunt omnes pingues terræ: * in conspéctu ejus cadent omnes qui descéndunt in terram.
21:31 Et ánima mea illi vivet: * et semen meum sérviet ipsi.
21:32 Annuntiábitur Dómino generátio ventúra: * et annuntiábunt cæli justítiam ejus pópulo qui nascétur, quem fecit Dóminus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne discédas a me, Dómine: quóniam tribulátio próxima est: quóniam non est qui ádjuvet.
Salmo 21(24-32) [3]
21:24 Fieles del Señor, alabadlo; * linaje de Jacob, glorificadlo;
21:25 Temedlo, linaje de Israel. * Porque no ha sentido desprecio ni repugnancia hacia el pobre desgraciado;
21:25 No le ha escondido su rostro: * cuando pidió auxilio, lo escuchó.
21:26 Él es mi alabanza en la gran asamblea, * cumpliré mis votos delante de sus fieles.
21:27 Los desvalidos comerán hasta saciarse, alabarán al Señor los que lo buscan: * viva su corazón por siempre.
21:28 Lo recordarán y volverán al Señor * hasta de los confines del orbe;
21:28 En su presencia se postrarán * las familias de los pueblos.
21:29 Porque del Señor es el reino, * Él gobierna a los pueblos.
21:30 Ante Él se postrarán las cenizas de la tumba, * ante Él se inclinarán los que bajan al polvo.
21:31 Me hará vivir para Él, * mi descendencia le servirá,
21:32 Hablarán del Señor a la generación futura, * contarán su justicia al pueblo que ha de nacer; todo lo que hizo el Señor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. No te apartes de mí, Señor, porque se acerca la tribulación, y no hay nadie que me socorra.
Capitulum Responsorium Versus {ex Psalterio secundum tempora}
Zach 8:19
Pacem et veritátem dilígite, ait Dóminus omnípotens.
℟. Deo grátias.

℟.br. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.
℣. Qui sedes ad déxteram Patris.
℟. Miserére nobis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Christe, Fili Dei vivi, * Miserére nobis.

℣. Exsúrge, Christe, ádjuva nos.
℟. Et líbera nos propter nomen tuum.
Chapter Responsory Verse {del Salterio del Tiempo correspondiente}
Zac 8:19
Apreciaréis la fidelidad y la paz, dice el Señor del universo.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.
℟. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.
℣. Tú que estás sentado a la derecha del Padre.
℟. Ten piedad de nosotros.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Cristo, Hijo de Dios vivo, * ten piedad de nosotros.

℣. Levántate, Cristo, y ayúdanos.
℟. Y líbranos por tu nombre.
Orationes
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Dómine Deus omnípotens, qui ad princípium huius diéi nos perveníre fecísti: tua nos hódie salva virtúte; ut in hac die ad nullum declinémus peccátum, sed semper ad tuam justítiam faciéndam nostra procédant elóquia, dirigántur cogitatiónes et ópera.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Oraciones
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Señor, Dios omnipotente, que nos has concedido llegar al principio de este día: sálvanos hoy con tu virtud; para que en este día no caigamos en ningún pecado; sino que nuestras palabras, pensamientos y obras se dirijan siempre al cumplimiento de vuestra santa ley.
Per Dominum
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Martyrologium (anticip.)
Tértio Idus Octóbris Luna quarta Anno Dómini 2018

Sancti Eduárdi, Regis Anglórum et Confessóris, qui Nonis Januárii obdormívit in Dómino, sed hac die, ob Translatiónem córporis ejus, potíssimum cólitur.
Apud Tróadem, Asiæ minóris urbem, natális sancti Carpi, qui fuit discípulus beáti Pauli Apóstoli.
Córdubæ, in Hispánia, item natális sanctórum Mártyrum Fausti, Januárii et Martiális; qui, primo equúlei pœna cruciáti, deínde, supercíliis rasis, déntibus evúlsis, áuribus quoque et náribus præcísis, ignis passióne martýrium consummárunt.
Thessalonícæ sancti Floréntii Mártyris, qui, post vária torménta, igne combústus est.
Apud Stokeráviam, in Austria, sancti Colmánni Mártyris.
Antiochíæ sancti Theóphili Epíscopi, qui, sextus post beátum Petrum Apóstolum, ejúsdem Ecclésiæ Pontificátum ténuit.
Turónis, in Gállia, sancti Venántii, Abbátis et Confessóris.
Apud Sublácum, in Látio, sanctæ Chelidóniæ Vírginis.
℣. Et álibi aliórum plurimórum sanctórum Mártyrum et Confessórum, atque sanctárum Vírginum.
℟. Deo grátias.
Martyrologium (anticip.)
October 13th 2018, the 4th day of the Moon,

13 de octubre

San Eduardo, Rey y Confesor de la Fe, Sd. - Blanco
San Eduardo, Rey de los Ingleses y Confesor, que descansó en el Señor el día 5 de Enero, pero es venerado principalmente en este día, a causa de la Traslación de su cuerpo. n. 1003 en Oxford, Inglaterra; † 5 de enero de 1066. Eduardo III, sabio y profundo legislador, pasó primero 35 años en Normandía durante el reinado de los invasores normandos. Llamado a Inglaterra por el concierto unánime de las voluntades, hizo florecer en ella la justicia y la paz. Edificó numerosas iglesias y fundó la abadía de Westminster. Extremadamente caritativo, llevó un día a un pobre en sus espaldas y le dio una sortija de gran valor. Nada rehusaba de lo que se le pedía en nombre de San Juan Evangelista, el cual le advirtió sobre la hora de su muerte, acaecida en 1066 a la edad de 65 años.
En Tróade, ciudad del Asia Menor, el triunfo de san Carpo, que fue discípulo de san Pablo Apóstol.
En Córdoba de España, el suplicio de los santos Mártires Fausto, Jenaro y Marcial; los cuales, atormentados primero en el ecúleo, raídas luego las cejas y arrancados los dientes, cortadas las orejas y la nariz, en el suplicio del fuego consumaron por fin el martirio.
En Salónica, san Florencio, Mártir, que al cabo de varios tormentos, fue consumido en la hoguera.
En Stokerau de Austria, san Colmano, Mártir.
En Antioquía, san Teófilo, Obispo, el sexto después de san Pedro Apóstol que ocupó la silla Pontifical de aquella Iglesia.
En Tours de Francia, san Venancio, Abad y Confesor.
En Subiaco del Lacio, santa Celedonia, Virgen.
℣. Y en otras partes, otros muchos santos Mártires y Confesores, y santas Vírgenes.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Pretiósa in conspéctu Dómini.
℟. Mors Sanctórum ejus.
Sancta María et omnes Sancti intercédant pro nobis ad Dóminum, ut nos mereámur ab eo adjuvári et salvári, qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.

℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
℣. Preciosa es a los ojos del Señor.
℟. La muerte de sus fieles.
Santa María y todos los santos intercedan por nosotros al Señor, para que merezcamos ser ayudados y salvados por Aquél que vive y reina por los siglos de los siglos.
℟. Amén.

℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Kýrie, eléison. Christe, eléison. Kýrie, eléison.
« Pater Noster » dicitur secreto usque ad « Et ne nos indúcas in tentatiónem: »
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
℣. Réspice in servos tuos, Dómine, et in ópera tua, et dírige fílios eórum.
℟. Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos, et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dírige.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Orémus.
Dirígere et sanctificáre, régere et gubernáre dignáre, Dómine Deus, Rex cæli et terræ, hódie corda et córpora nostra, sensus, sermónes et actus nostros in lege tua, et in opéribus mandatórum tuórum: ut hic et in ætérnum, te auxiliánte, salvi et líberi esse mereámur, Salvátor mundi:
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Señor, ten piedad. Cristo, ten piedad. Señor, ten piedad.
El «Padre Nuestro» en silencio hasta «Y no nos dejes caer en la tentación».
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores:
℣. No nos dejes caer en tentación:
℟. Mas líbranos del mal.
℣. Mira a tus siervos, Señor, mira a tus obras y guía a tus hijos.
℟. Baje a nosotros la gloria del Señor, nuestro Dios, y haga prósperas las obras de nuestras manos y dirige este mismo trabajo nuestro.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Oremos.
Dígnate, Señor Dios, Rey del cielo y de la tierra, dirigir y santificar, regir y gobernar hoy nuestros corazones, nuestros cuerpos, sentidos, palabras y actos en la observancia de tu ley, y en las obras de tus mandamientos, para que aquí y eternamente merezcamos con tu auxilio ser salvos y libres, Salvador del mundo. Tú, que vives y reinas por los siglos de los siglos.
℟. Amén.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Dies et actus nostros in sua pace dispónat Dóminus omnípotens. Amen.
Lectio brevis {Per Annum}
2 Thess 3:5
Dóminus autem dírigat corda et córpora nostra in caritáte Dei et patiéntia Christi.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso ordene con su paz nuestros días y tareas. Amén.
Lectura breve {Tiempo Ordinario}
2 Tes 3:5
El Señor enderece nuestro cuerpo y nuestro corazón hacia el amor de Dios y hacia la paciencia de Cristo.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
Conclusio
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
℣. Benedícite.
℟. Deus.
℣. Dóminus nos benedícat, et ab omni malo deféndat, et ad vitam perdúcat ætérnam. Et fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
℣. Bendecid.
℟. Oh Dios.
℣. El Señor nos bendiga, nos defienda de todo mal y nos lleve a la vida eterna. Y las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Tertiam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Nunc, Sancte, nobis, Spíritus,
Unum Patri cum Fílio,
Dignáre promptus íngeri
Nostro refúsus péctori.

Os, lingua, mens, sensus, vigor
Confessiónem pérsonent.
Flamméscat igne cáritas,
Accéndat ardor próximos.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Divino Espíritu Santo,
con Padre e Hijo Dios uno,
ven ahora a nuestro pecho
derramado en amor puro.

Boca, lengua, mente y alma
canten la alabanza, y juntos
estreche los corazones
de la caridad el nudo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Hijo único,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin número.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Éxcita, Dómine,
Psalmus 79(2-8) [1]
79:2 Qui regis Israël, inténde: * qui dedúcis velut ovem Joseph.
79:2 Qui sedes super Chérubim, * manifestáre coram Éphraim, Bénjamin, et Manásse.
79:3 Éxcita poténtiam tuam, et veni, * ut salvos fácias nos.
79:4 Deus, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
79:5 Dómine, Deus virtútum, * quoúsque irascéris super oratiónem servi tui?
79:6 Cibábis nos pane lacrimárum: * et potum dabis nobis in lácrimis in mensúra?
79:7 Posuísti nos in contradictiónem vicínis nostris: * et inimíci nostri subsannavérunt nos.
79:8 Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Muestra tu poder, Señor,
Salmo 79(2-8) [1]
79:2 Pastor de Israel, escucha, * Tú que guías a José como a un rebaño;
79:2 Tú que te sientas sobre querubines, * resplandece ante Efraín, Benjamín y Manasés;
79:3 Despierta tu poder * y ven a salvarnos.
79:4 Oh Dios, restáuranos, * que brille tu rostro y nos salve.
79:5 Señor Dios de los ejércitos, * ¿hasta cuándo estarás airado mientras tu pueblo te suplica?
79:6 Le diste a comer llanto, * a beber lágrimas a tragos;
79:7 Nos entregaste a las contiendas de nuestros vecinos, * nuestros enemigos se burlan de nosotros.
79:8 Dios de los ejércitos, restáuranos, * que brille tu rostro y nos salve.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 79(9-20) [2]
79:9 Víneam de Ægýpto transtulísti: * ejecísti gentes, et plantásti eam.
79:10 Dux itíneris fuísti in conspéctu ejus: * plantásti radíces ejus, et implévit terram.
79:11 Opéruit montes umbra ejus: * et arbústa ejus cedros Dei.
79:12 Exténdit pálmites suos usque ad mare: * et usque ad flumen propágines ejus.
79:13 Ut quid destruxísti macériam ejus: * et vindémiant eam omnes, qui prætergrediúntur viam?
79:14 Exterminávit eam aper de silva: * et singuláris ferus depástus est eam.
79:15 Deus virtútum, convértere: * réspice de cælo, et vide, et vísita víneam istam.
79:16 Et pérfice eam, quam plantávit déxtera tua: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:17 Incénsa igni, et suffóssa * ab increpatióne vultus tui períbunt.
79:18 Fiat manus tua super virum déxteræ tuæ: * et super fílium hóminis, quem confirmásti tibi.
79:19 Et non discédimus a te, vivificábis nos: * et nomen tuum invocábimus.
79:20 Dómine, Deus virtútum, convérte nos: * et osténde fáciem tuam, et salvi érimus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 79(9-20) [2]
79:9 Sacaste una vid de Egipto, * expulsaste a los gentiles, y la trasplantaste;
79:10 Le preparaste el terreno, * y echó raíces hasta llenar el país;
79:11 Su sombra cubría las montañas, / y sus pámpanos, los cedros altísimos;
79:12 Extendió sus sarmientos hasta el mar, * y sus brotes hasta el Gran Río.
79:13 ¿Por qué has derribado su cerca * para que la saqueen los viandantes,
79:14 La pisoteen los jabalíes * y se la coman las alimañas?
79:15 Dios de los Ejércitos, vuélvete: * mira desde el cielo, fíjate, ven a visitar tu viña,
79:16 La cepa que tu diestra plantó * y que Tú hiciste vigorosa.
79:17 La han talado y le han prendido fuego; * con un bramido hazlos perecer.
79:18 Que tu mano proteja a tu escogido, * al hombre que Tú fortaleciste.
79:19 No nos alejaremos de ti: * danos vida, para que invoquemos tu nombre.
79:20 Señor Dios de los ejércitos, restáuranos, * que brille tu rostro y nos salve.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 81 [3]
81:1 Deus stetit in synagóga deórum: * in médio autem deos dijúdicat.
81:2 Úsquequo judicátis iniquitátem: * et fácies peccatórum súmitis?
81:3 Judicáte egéno, et pupíllo: * húmilem, et páuperem justificáte.
81:4 Erípite páuperem: * et egénum de manu peccatóris liberáte.
81:5 Nesciérunt, neque intellexérunt, in ténebris ámbulant: * movebúntur ómnia fundaménta terræ.
81:6 Ego dixi: Dii estis, * et fílii Excélsi omnes.
81:7 Vos autem sicut hómines moriémini: * et sicut unus de princípibus cadétis.
81:8 Surge, Deus, júdica terram: * quóniam tu hereditábis in ómnibus géntibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Éxcita, Dómine, poténtiam tuam, ut salvos fácias nos.
Salmo 81 [3]
81:1 Dios se levanta en la asamblea divina; * rodeado de ángeles, juzga:
81:2 «¿Hasta cuándo daréis sentencia injusta, * poniéndoos de parte del culpable?
81:3 Proteged al desvalido y al huérfano, * haced justicia al humilde y al necesitado,
81:4 Defended al pobre y al indigente, * sacándolos de las manos del culpable».
81:5 Ellos, ignorantes e insensatos, caminan a oscuras, * mientras vacilan los cimientos del orbe.
81:6 Yo declaro: «Aunque seáis dioses, * e hijos del Altísimo todos,
81:7 Moriréis como cualquier hombre, * caeréis, príncipes, como uno de tantos».
81:8 Levántate, oh Dios, y juzga la tierra, * porque Tú eres el dueño de todos los pueblos.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Muestra tu poder, Señor, y ven a salvarnos.
Capitulum Responsorium Versus {Per Annum}
Jer 17:14
Sana me, Dómine, et sanábor: salvum me fac, et salvus ero: quóniam laus mea tu es.
℟. Deo grátias.

℟.br. Sana ánimam meam, * Quia peccávi tibi.
℟. Sana ánimam meam, * Quia peccávi tibi.
℣. Ego dixi: Dómine, miserére mei.
℟. Quia peccávi tibi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sana ánimam meam, * Quia peccávi tibi.

℣. Adjútor meus, esto, ne derelínquas me.
℟. Neque despícias me, Deus, salutáris meus.
Chapter Responsory Verse {Tiempo Ordinario}
Jer 17:14
Sáname, Señor, y quedaré sano, sálvame, y quedaré a salvo, y Tú serás mi alabanza.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Sáname. * Porque he pecado contra ti.
℟. Sáname. * Porque he pecado contra ti.
℣. Yo dije, Señor, ten misericordia.
℟. Porque he pecado contra ti.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Sáname. * Porque he pecado contra ti.

℣. Tú eres mi auxilio, no me deseches.
℟. No me abandones, Dios de mi salvación.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Concede, Señor, a tus fieles el perdón y la paz, para que, libres de toda culpa, puedan servirte sin temor.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Sextam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Rector potens, verax Deus,
Qui témperas rerum vices,
Splendóre mane illúminas,
Et ígnibus merídiem:

Exstíngue flammas lítium,
Aufer calórem nóxium,
Confer salútem córporum,
Verámque pacem córdium.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
Rector sabio, Dios potente,
que en todo pones concierto ;
alumbras por la mañana,
y al mediodía das fuego:

Apaga el calor nocivo,
estingue llamas de pleitos;
paz al corazon sincera
confiere, y salud al cuerpo.

Hazlo así, Padre piísimo,
y al Padre igual Unigénito,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin término.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Beáti, qui hábitant.
Psalmus 83(2-8) [1]
83:2 Quam dilécta tabernácula tua, Dómine virtútum: * concupíscit, et déficit ánima mea in átria Dómini.
83:3 Cor meum, et caro mea * exsultavérunt in Deum vivum.
83:4 Étenim passer invénit sibi domum: * et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos.
83:4 Altária tua, Dómine virtútum: * Rex meus, et Deus meus.
83:5 Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine: * in sǽcula sæculórum laudábunt te.
83:6 Beátus vir, cujus est auxílium abs te: * ascensiónes in corde suo dispósuit, in valle lacrimárum in loco, quem pósuit.
83:8 Étenim benedictiónem dabit legislátor, ibunt de virtúte in virtútem: * vidébitur Deus deórum in Sion.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Bienaventurados,
Salmo 83(2-8) [1]
83:2 ¡Qué deseables son tus moradas, Señor de los ejércitos! * Mi alma se consume y anhela los atrios del Señor,
83:3 Mi corazón y mi carne * retozan por el Dios vivo.
83:4 Hasta el gorrión ha encontrado una casa; * la golondrina, un nido donde colocar sus polluelos:
83:4 Tus altares, Señor de los ejércitos, * Rey mío y Dios mío.
83:5 Dichosos los que viven en tu casa, * alabándote siempre.
83:6 Dichosos los que encuentran en ti su fuerza * al preparar su peregrinación: cuando atraviesan áridos valles, los convierten en oasis,
83:8 Como si la lluvia temprana los cubriera de bendiciones; caminan de baluarte en baluarte * hasta ver a Dios en Sión.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 83(9-13) [2]
83:9 Dómine, Deus virtútum, exáudi oratiónem meam: * áuribus pércipe, Deus Jacob.
83:10 Protéctor noster, áspice, Deus: * et réspice in fáciem Christi tui:
83:11 Quia mélior est dies una in átriis tuis, * super míllia.
83:11 Elégi abjéctus esse in domo Dei mei: * magis quam habitáre in tabernáculis peccatórum.
83:12 Quia misericórdiam, et veritátem díligit Deus: * grátiam et glóriam dabit Dóminus.
83:13 Non privábit bonis eos, qui ámbulant in innocéntia: * Dómine virtútum, beátus homo, qui sperat in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 83(9-13) [2]
83:9 Señor de los ejércitos, escucha mi súplica; * atiéndeme, Dios de Jacob.
83:10 Fíjate, oh Dios, en nuestro Escudo, * mira el rostro de tu Ungido.
83:11 Vale más un día en tus atrios * que mil en mi casa,
83:11 Y prefiero el umbral de la casa de Dios * a vivir con los malvados.
83:12 Porque el Señor es sol y escudo, * Él da la gracia y la gloria;
83:13 El Señor no niega sus bienes a los de conducta intachable. * ¡Señor de los ejércitos, dichoso el hombre que confía en ti!
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 86 [3]
86:1 Fundaménta ejus in móntibus sanctis: * díligit Dóminus portas Sion super ómnia tabernácula Jacob.
86:3 Gloriósa dicta sunt de te, * cívitas Dei.
86:4 Memor ero Rahab, et Babylónis * sciéntium me.
86:4 Ecce, alienígenæ, et Tyrus, et pópulus Æthíopum, * hi fuérunt illic.
86:5 Numquid Sion dicet: Homo, et homo natus est in ea: * et ipse fundávit eam Altíssimus?
86:6 Dóminus narrábit in scriptúris populórum, et príncipum: * horum, qui fuérunt in ea.
86:7 Sicut lætántium ómnium * habitátio est in te.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Beáti, qui hábitant in domo tua, Dómine.
Salmo 86 [3]
86:1 Él la ha cimentado sobre el monte santo; * y el Señor prefiere las puertas de Sión a todas las moradas de Jacob.
86:3 ¡Qué pregón tan glorioso para ti, * ciudad de Dios!
86:4 «Contaré a Egipto y a Babilonia * entre mis fieles;
86:4 Filisteos, tirios y etíopes * han nacido allí».
86:5 Se dirá de Sión: «Uno por uno todos han nacido en ella; * el Altísimo en persona la ha fundado».
86:6 El Señor escribirá en el registro de los pueblos: * «Éste ha nacido allí».
86:7 Y cantarán mientras danzan: * «Todas mis fuentes están en ti».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Bienaventurados, Señor, los que moran en tu casa.
Capitulum Responsorium Versus {Per Annum}
Rom 13:8
Némini quidquam debeátis, nisi ut ínvicem diligátis: qui enim díligit próximum, legem implévit.
℟. Deo grátias.

℟.br. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.
℣. Semper laus ejus in ore meo.
℟. In omni témpore.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Benedícam Dóminum * In omni témpore.

℣. Dóminus regit me, et nihil mihi déerit.
℟. In loco páscuæ ibi me collocávit.
Chapter Responsory Verse {Tiempo Ordinario}
Rom 13:8
Con nadie tengáis deudas, más que la del amor mutuo; porque el que ama al otro, ha cumplido la ley.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Bendigo al Señor. * En todo momento.
℟. Bendigo al Señor. * En todo momento.
℣. Su alabanza está siempre en mi boca.
℟. En todo momento.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Bendigo al Señor. * En todo momento.

℣. El Señor es mi pastor, nada me falta.
℟. En verdes praderas me hace recostar.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Concede, Señor, a tus fieles el perdón y la paz, para que, libres de toda culpa, puedan servirte sin temor.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Nonam

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Hymnus
Rerum, Deus, tenax vigor,
Immótus in te pérmanens,
Lucis diúrnæ témpora
Succéssibus detérminans:

Largíre lumen véspere,
Quo vita nusquam décidat,
Sed prǽmium mortis sacræ
Perénnis instet glória.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
¡Oh Dios! firmeza del mundo,
permaneciendo inmovible
para señalar los tiempos
haces que los astros giren.

Danos la luz por la tarde,
que nunca la vida espire;
mas premio de muerte santa
tu gloria nos vivifique.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo, su imágen sublime,
con el Espíritu Santo,
que reinas siglos sin límites.
Amén.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Misericórdia et véritas.
Psalmus 88(2-19) [1]
88:2 Misericórdias Dómini * in ætérnum cantábo.
88:2 In generatiónem et generatiónem * annuntiábo veritátem tuam in ore meo.
88:3 Quóniam dixísti: In ætérnum misericórdia ædificábitur in cælis: * præparábitur véritas tua in eis.
88:4 Dispósui testaméntum eléctis meis, jurávi David, servo meo: * Usque in ætérnum præparábo semen tuum.
88:5 Et ædificábo in generatiónem et generatiónem * sedem tuam.
88:6 Confitebúntur cæli mirabília tua, Dómine: * étenim veritátem tuam in ecclésia sanctórum.
88:7 Quóniam quis in núbibus æquábitur Dómino: * símilis erit Deo in fíliis Dei?
88:8 Deus, qui glorificátur in consílio sanctórum: * magnus et terríbilis super omnes qui in circúitu ejus sunt.
88:9 Dómine, Deus virtútum, quis símilis tibi? * potens es, Dómine, et véritas tua in circúitu tuo.
88:10 Tu domináris potestáti maris: * motum autem flúctuum ejus tu mítigas.
88:11 Tu humiliásti sicut vulnerátum, supérbum: * in brácchio virtútis tuæ dispersísti inimícos tuos.
88:12 Tui sunt cæli, et tua est terra, orbem terræ et plenitúdinem ejus tu fundásti: * aquilónem, et mare tu creásti.
88:13 Thabor et Hermon in nómine tuo exsultábunt: * tuum brácchium cum poténtia.
88:14 Firmétur manus tua, et exaltétur déxtera tua: * justítia et judícium præparátio sedis tuæ.
88:15 Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam: * beátus pópulus, qui scit jubilatiónem.
88:16 Dómine, in lúmine vultus tui ambulábunt, et in nómine tuo exsultábunt tota die: * et in justítia tua exaltabúntur.
88:18 Quóniam glória virtútis eórum tu es: * et in beneplácito tuo exaltábitur cornu nostrum.
88:19 Quia Dómini est assúmptio nostra, * et Sancti Israël, regis nostri.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. La misericordia y la verdad.
Salmo 88(2-19) [1]
88:2 Cantaré eternamente * las misericordias del Señor,
88:2 Anunciaré tu fidelidad * por todas las edades.
88:3 Porque dije: «Tu misericordia es un edificio eterno, * más que el cielo has afianzado tu fidelidad».
88:4 Sellé una alianza con mi elegido, jurando a David, mi siervo: * «te fundaré un linaje perpetuo,
88:5 Edificaré tu trono * para todas las edades».
88:6 El cielo proclama tus maravillas, Señor, * y tu fidelidad, en la asamblea de los ángeles.
88:7 ¿Quién sobre las nubes se compara a Dios? * ¿Quién como el Señor entre los seres divinos?
88:8 Dios es temible en el consejo de los ángeles, * es grande y terrible para toda su corte.
88:9 Señor de los ejércitos, ¿quién como Tú? * El poder y la fidelidad te rodean.
88:10 Tú domeñas la soberbia del mar * y amansas la hinchazón del oleaje;
88:11 Tú traspasaste y destrozaste a Rahab, * tu brazo potente desbarató al enemigo.
88:12 Tuyo es el cielo, tuya es la tierra; Tú cimentaste el orbe y cuanto contiene; * Tú has creado el norte y el sur,
88:13 El Tabor y el Hermón aclaman tu nombre. * Tienes un brazo poderoso:
88:14 Fuerte es tu izquierda y alta tu derecha. * Justicia y derecho sostienen tu trono,
88:15 Misericordia y fidelidad te preceden. * Dichoso el pueblo que sabe aclamarte:
88:16 Caminará, oh Señor, a la luz de tu rostro; tu nombre es su gozo cada día, * tu justicia es su orgullo.
88:18 Porque Tú eres su honor y su fuerza, * y con tu favor realzas nuestro poder.
88:19 Porque el Señor es nuestro escudo, * y el Santo de Israel nuestro rey.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 88(20-38) [2]
88:20 Tunc locútus es in visióne sanctis tuis, et dixísti: * Pósui adjutórium in poténte: et exaltávi eléctum de plebe mea.
88:21 Invéni David, servum meum: * óleo sancto meo unxi eum.
88:22 Manus enim mea auxiliábitur ei: * et brácchium meum confortábit eum.
88:23 Nihil profíciet inimícus in eo, * et fílius iniquitátis non appónet nocére ei.
88:24 Et concídam a fácie ipsíus inimícos ejus: * et odiéntes eum in fugam convértam.
88:25 Et véritas mea, et misericórdia mea cum ipso: * et in nómine meo exaltábitur cornu ejus.
88:26 Et ponam in mari manum ejus: * et in flumínibus déxteram ejus.
88:27 Ipse invocábit me: Pater meus es tu: * Deus meus, et suscéptor salútis meæ.
88:28 Et ego primogénitum ponam illum * excélsum præ régibus terræ.
88:29 In ætérnum servábo illi misericórdiam meam: * et testaméntum meum fidéle ipsi.
88:30 Et ponam in sǽculum sǽculi semen ejus: * et thronum ejus sicut dies cæli.
88:31 Si autem derelíquerint fílii ejus legem meam: * et in judíciis meis non ambuláverint:
88:32 Si justítias meas profanáverint: * et mandáta mea non custodíerint:
88:33 Visitábo in virga iniquitátes eórum: * et in verbéribus peccáta eórum.
88:34 Misericórdiam autem meam non dispérgam ab eo: * neque nocébo in veritáte mea:
88:35 Neque profanábo testaméntum meum: * et quæ procédunt de lábiis meis, non fáciam írrita.
88:36 Semel jurávi in sancto meo: Si David méntiar: * semen ejus in ætérnum manébit.
88:37 Et thronus ejus sicut sol in conspéctu meo, * et sicut luna perfécta in ætérnum: et testis in cælo fidélis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 88(20-38) [2]
88:20 Un día hablaste en visión a tus amigos: * «He ceñido la corona a un héroe, he levantado a un soldado sobre el pueblo».
88:21 Encontré a David, mi siervo, * y lo he ungido con óleo sagrado;
88:22 Para que mi mano esté siempre con él * y mi brazo lo haga valeroso;
88:23 No lo engañará el enemigo * ni los malvados lo humillarán;
88:24 Ante él desharé a sus adversarios * y heriré a los que lo odian.
88:25 Mi fidelidad y misericordia lo acompañarán; * por mi nombre crecerá su poder:
88:26 Extenderé su izquierda hasta el mar, * y su derecha hasta el Gran Río.
88:27 El me invocará: «Tú eres mi padre, * mi Dios, mi Roca salvadora»;
88:28 Y lo nombraré mi primogénito, * excelso entre los reyes de la tierra.
88:29 Le mantendré eternamente mi favor, * y mi alianza con él será estable;
88:30 Le daré una posteridad perpetua * y un trono duradero como el cielo.
88:31 Si sus hijos abandonan mi ley * y no siguen mis mandamientos,
88:32 Si profanan mis preceptos * y no guardan mis mandatos,
88:33 Castigaré con la vara sus pecados * y a latigazos sus culpas;
88:34 Pero no les retiraré mi favor * ni desmentiré mi fidelidad,
88:35 No violaré mi alianza * ni cambiaré mis promesas.
88:36 Una vez juré por mi santidad no faltar a mi palabra con David: * «Su linaje será perpetuo,
88:37 Y su trono como el sol en mi presencia, * como la luna, que siempre permanece: su solio será más firme que el cielo».
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 88(39-53) [3]
88:39 Tu vero repulísti et despexísti: * distulísti Christum tuum.
88:40 Evertísti testaméntum servi tui: * profanásti in terra Sanctuárium ejus.
88:41 Destruxísti omnes sepes ejus: * posuísti firmaméntum ejus formídinem.
88:42 Diripuérunt eum omnes transeúntes viam: * factus est oppróbrium vicínis suis.
88:43 Exaltásti déxteram depriméntium eum: * lætificásti omnes inimícos ejus.
88:44 Avertísti adjutórium gládii ejus: * et non es auxiliátus ei in bello.
88:45 Destruxísti eum ab emundatióne: * et sedem ejus in terram collisísti.
88:46 Minorásti dies témporis ejus: * perfudísti eum confusióne.
88:47 Úsquequo, Dómine, avértis in finem: * exardéscet sicut ignis ira tua?
88:48 Memoráre quæ mea substántia: * numquid enim vane constituísti omnes fílios hóminum?
88:49 Quis est homo, qui vivet, et non vidébit mortem: * éruet ánimam suam de manu ínferi?
88:50 Ubi sunt misericórdiæ tuæ antíquæ, Dómine, * sicut jurásti David in veritáte tua?
88:51 Memor esto, Dómine, oppróbrii servórum tuórum * quod contínui in sinu meo multárum géntium.
88:52 Quod exprobravérunt inimíci tui, Dómine, * quod exprobravérunt commutatiónem Christi tui.
88:53 Benedíctus Dóminus in ætérnum: * fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Misericórdia et véritas præcédent fáciem tuam, Dómine.
Salmo 88(39-53) [3]
88:39 Pero Tú, encolerizado con tu Ungido, * lo has rechazado y desechado;
88:40 Has roto la alianza con tu siervo * y has profanado hasta el suelo su corona;
88:41 Has derribado sus murallas * y derrocado sus fortalezas;
88:42 Todo viandante la saquea, * y es la burla de sus vecinos;
88:43 Has sostenido la diestra de tus enemigos * y has dado el triunfo a sus adversarios;
88:44 Pero a él le has embotado la espada * y no lo has confortado en la pelea;
88:45 Has quebrado su cetro glorioso * y has derribado su trono;
88:46 Has acortado los días de su juventud * y lo has cubierto de ignominia.
88:47 ¿Hasta cuándo, Señor, estarás escondido * y arderá como un fuego tu cólera?
88:48 Recuerda, Señor, lo corta que es mi vida * y lo caducos que has creado a los humanos.
88:49 ¿Quién vivirá sin ver la muerte? * ¿Quién sustraerá su vida a la garra del abismo?
88:50 ¿Dónde está, Señor, tu antigua misericordia * que por tu fidelidad juraste a David?
88:51 Acuérdate, Señor, de la afrenta de tus siervos: * lo que tengo que aguantar de las naciones,
88:52 De cómo afrentan, Señor, tus enemigos, * de cómo afrentan las huellas de tu Ungido.
88:53 Bendito el Señor por siempre. * Amén, amén.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. La misericordia y la verdad te precederán, Señor.
Capitulum Responsorium Versus {Per Annum}
1 Pet 1:17-19
In timóre incolátus vestri témpore conversámini: sciéntes quod non corruptibílibus auro vel argénto redémpti estis, sed pretióso sánguine quasi Agni immaculáti Christi.
℟. Deo grátias.

℟.br. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei.
℟. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei.
℣. Pes enim meus stetit in via recta.
℟. Et miserére mei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Rédime me, Dómine, * Et miserére mei.

℣. Ab occúltis meis munda me, Dómine.
℟. Et ab aliénis parce servo tuo.
Chapter Responsory Verse {Tiempo Ordinario}
1 Pe 1:17-19
Con santo temor pasad el tiempo de vuestra peregrinación: porque habéis sido rescatados no con oro o plata, perecederos, sino con la sangre preciosa del Cordero sin mancha, Cristo.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. Sálvame, Señor. * Y ten misericordia de mí.
℟. Sálvame, Señor. * Y ten misericordia de mí.
℣. Mi pie se mantiene en el camino llano.
℟. Y ten misericordia de mí.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Sálvame, Señor. * Y ten misericordia de mí.

℣. Absuélveme de lo que se me oculta, Señor.
℟. Preserva a tu siervo de la arrogancia.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Concede, Señor, a tus fieles el perdón y la paz, para que, libres de toda culpa, puedan servirte sin temor.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Vesperas

Incipit
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Rito de entrada
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmi {Psalmi et antiphonæ ex Psalterio secundum diem}
Ant. Dómine.
Psalmus 138(1-13) [1]
138:1 Dómine, probásti me, et cognovísti me: * tu cognovísti sessiónem meam, et resurrectiónem meam.
138:3 Intellexísti cogitatiónes meas de longe: * sémitam meam, et funículum meum investigásti.
138:4 Et omnes vias meas prævidísti: * quia non est sermo in lingua mea.
138:5 Ecce, Dómine, tu cognovísti ómnia novíssima, et antíqua: * tu formásti me, et posuísti super me manum tuam.
138:6 Mirábilis facta est sciéntia tua ex me: * confortáta est, et non pótero ad eam.
138:7 Quo ibo a spíritu tuo? * et quo a fácie tua fúgiam?
138:8 Si ascéndero in cælum, tu illic es: * si descéndero in inférnum, ades.
138:9 Si súmpsero pennas meas dilúculo, * et habitávero in extrémis maris:
138:10 Étenim illuc manus tua dedúcet me: * et tenébit me déxtera tua.
138:11 Et dixi: Fórsitan ténebræ conculcábunt me: * et nox illuminátio mea in delíciis meis.
138:12 Quia ténebræ non obscurabúntur a te, et nox sicut dies illuminábitur: * sicut ténebræ ejus, ita et lumen ejus.
138:13 Quia tu possedísti renes meos: * suscepísti me de útero matris meæ.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, probásti me et cognovísti me.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Señor.
Salmo 138(1-13) [1]
138:1 Señor, Tú me sondeas y me conoces; * me conoces cuando me siento o me levanto,
138:3 De lejos penetras mis pensamientos; * distingues mi camino y mi descanso,
138:4 Todas mis sendas te son familiares. * No ha llegado la palabra a mi lengua,
138:5 Y ya, Señor, te la sabes toda. Me estrechas detrás y delante, * me cubres con tu palma.
138:6 Tanto saber me sobrepasa, * es sublime, y no lo abarco.
138:7 ¿Adónde iré lejos de tu aliento, * adónde escaparé de tu mirada?
138:8 Si escalo el cielo, allí estás Tú; * si me acuesto en el abismo, allí te encuentro;
138:9 Si vuelo hasta el margen de la aurora, * si emigro hasta el confín del mar,
138:10 Allí me alcanzará tu izquierda, * me agarrará tu derecha.
138:11 Si digo: «Que al menos la tiniebla me encubra, * que la luz se haga noche en torno a mí»,
138:12 Ni la tiniebla es oscura para ti, * la noche es clara como el día.
138:13 Tú has creado mis entrañas, * me has tejido en el seno materno.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Señor, Tú me sondeas y me conoces.
Ant. Mirabília ópera tua.
Psalmus 138(14-24) [2]
138:14 Confitébor tibi quia terribíliter magnificátus es: * mirabília ópera tua, et ánima mea cognóscit nimis.
138:15 Non est occultátum os meum a te, quod fecísti in occúlto: * et substántia mea in inferióribus terræ.
138:16 Imperféctum meum vidérunt óculi tui, et in libro tuo omnes scribéntur: * dies formabúntur, et nemo in eis.
138:17 Mihi autem nimis honorificáti sunt amíci tui, Deus: * nimis confortátus est principátus eórum.
138:18 Dinumerábo eos, et super arénam multiplicabúntur: * exsurréxi, et adhuc sum tecum.
138:19 Si occíderis, Deus, peccatóres: * viri sánguinum, declináte a me:
138:20 Quia dícitis in cogitatióne: * Accípient in vanitáte civitátes tuas.
138:21 Nonne qui odérunt te, Dómine, óderam? * et super inimícos tuos tabescébam?
138:22 Perfécto ódio óderam illos: * et inimíci facti sunt mihi.
138:23 Proba me, Deus, et scito cor meum: * intérroga me, et cognósce sémitas meas.
138:24 Et vide, si via iniquitátis in me est: * et deduc me in via ætérna.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Mirabília ópera tua, Dómine, et ánima mea cognóscit nimis.
Ant. Son admirables tus obras.
Salmo 138(14-24) [2]
138:14 Te doy gracias, porque me has escogido portentosamente, * porque son admirables tus obras; conocías hasta el fondo de mi alma,
138:15 No desconocías mis huesos. Cuando en lo oculto me iba formando, * y entretejiendo en lo profundo de la tierra,
138:16 Tus ojos veían mis acciones, se escribían todas en tu libro; * calculados estaban mis días antes que llegase el primero.
138:17 ¡Qué incomparables encuentro tus designios, Dios mío, * qué inmenso es su conjunto!
138:18 Si me pongo a contarlos, son más que arena; * si los doy por terminados, aún me quedas Tú.
138:19 Dios mío, ¡si matases al malvado, * si se apartasen de mí los asesinos
138:20 Que hablan de ti pérfidamente, * y se rebelan en vano contra ti!
138:21 ¿No aborreceré a los que te aborrecen, * no me repugnarán los que se te rebelan?
138:22 Los odio con odio implacable, * los tengo por enemigos.
138:23 Señor, sondéame y conoce mi corazón, * ponme a prueba y conoce mis sentimientos,
138:24 Mira si mi camino se desvía, * guíame por el camino eterno.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Son admirables tus obras, mi alma muy bien lo reconoce.
Ant. Ne derelínquas me.
Psalmus 139 [3]
139:2 Éripe me, Dómine, ab hómine malo: * a viro iníquo éripe me.
139:3 Qui cogitavérunt iniquitátes in corde: * tota die constituébant prǽlia.
139:4 Acuérunt linguas suas sicut serpéntis: * venénum áspidum sub lábiis eórum.
139:5 Custódi me, Dómine, de manu peccatóris: * et ab homínibus iníquis éripe me.
139:5 Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos: * abscondérunt supérbi láqueum mihi:
139:6 Et funes extendérunt in láqueum: * juxta iter scándalum posuérunt mihi.
139:7 Dixi Dómino: Deus meus es tu: * exáudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ.
139:8 Dómine, Dómine, virtus salútis meæ: * obumbrásti super caput meum in die belli.
139:9 Ne tradas me, Dómine, a desidério meo peccatóri: * cogitavérunt contra me, ne derelínquas me, ne forte exalténtur.
139:10 Caput circúitus eórum: * labor labiórum ipsórum opériet eos.
139:11 Cadent super eos carbónes, in ignem deícies eos: * in misériis non subsístent.
139:12 Vir linguósus non dirigétur in terra: * virum injústum mala cápient in intéritu.
139:13 Cognóvi quia fáciet Dóminus judícium ínopis: * et vindíctam páuperum.
139:14 Verúmtamen justi confitebúntur nómini tuo: * et habitábunt recti cum vultu tuo.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne derelínquas me, Dómine, virtus salútis meæ.
Ant. No me abandones.
Salmo 139 [3]
139:2 Líbrame, Señor, del malvado, * guárdame del hombre violento:
139:3 Que planean maldades en su corazón * y todo el día provocan contiendas;
139:4 Afilan sus lenguas como serpientes, * con veneno de víboras en los labios.
139:5 Defiéndeme, Señor, de la mano perversa, * guárdame de los hombres violentos,
139:5 Que preparan zancadillas a mis pasos. * Los soberbios me esconden trampas;
139:6 Los perversos me tienden una red * y por el camino me colocan lazos.
139:7 Pero yo digo al Señor: «Tú eres mi Dios»; * Señor, atiende a mis gritos de socorro;
139:8 Señor Dios, mi fuerte salvador, * que cubres mi cabeza el día de la batalla.
139:9 Señor, no le concedas sus deseos al malvado, * no des éxito a sus proyectos; no levanten cabeza los que me cercan,
139:10 Que los cubra * la perfidia de sus labios.
139:11 Que les lluevan encima ascuas encendidas, * que caigan en hoyos y no puedan levantarse;
139:12 Que el deslenguado no se afirme en la tierra, * que al violento lo cace la desgracia.
139:13 Yo sé que el Señor hace justicia al afligido * y defiende el derecho del pobre.
139:14 Los justos alabarán tu nombre, * los honrados habitarán en tu presencia.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. No me abandones, Señor, mi fuerte salvador.
Ant. Dómine.
Psalmus 140 [4]
140:1 Dómine, clamávi ad te, exáudi me: * inténde voci meæ, cum clamávero ad te.
140:2 Dirigátur orátio mea sicut incénsum in conspéctu tuo: * elevátio mánuum meárum sacrifícium vespertínum.
140:3 Pone, Dómine, custódiam ori meo: * et óstium circumstántiæ lábiis meis.
140:4 Non declínes cor meum in verba malítiæ, * ad excusándas excusatiónes in peccátis.
140:4 Cum homínibus operántibus iniquitátem: * et non communicábo cum eléctis eórum.
140:5 Corrípiet me justus in misericórdia, et increpábit me: * óleum autem peccatóris non impínguet caput meum.
140:6 Quóniam adhuc et orátio mea in beneplácitis eórum: * absórpti sunt juncti petræ júdices eórum.
140:7 Áudient verba mea quóniam potuérunt: * sicut crassitúdo terræ erúpta est super terram.
140:8 Dissipáta sunt ossa nostra secus inférnum: * quia ad te, Dómine, Dómine, óculi mei: in te sperávi, non áuferas ánimam meam.
140:9 Custódi me a láqueo, quem statuérunt mihi: * et a scándalis operántium iniquitátem.
140:10 Cadent in retiáculo ejus peccatóres: * singuláriter sum ego donec tránseam.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Dómine, clamávi ad te, exáudi me.
Ant. A ti clamo.
Salmo 140 [4]
140:1 Señor, te estoy llamando, ven de prisa, * escucha mi voz cuando te llamo.
140:2 Suba mi oración como incienso en tu presencia, * el alzar de mis manos como ofrenda de la tarde.
140:3 Coloca, Señor, una guardia en mi boca, * un centinela a la puerta de mis labios;
140:4 No dejes inclinarse mi corazón a la maldad, * a cometer crímenes y delitos;
140:4 Ni que con los hombres malvados * participe en banquetes.
140:5 Que el justo me golpee, que el bueno me reprenda, * pero que el ungüento del impío no perfume mi cabeza;
140:6 Yo seguiré rezando en sus desgracias. * Sus jefes cayeron despeñados,
140:7 Aunque escucharon mis palabras amables; * como una piedra de molino, rota por tierra,
140:8 Están esparcidos nuestros huesos a la boca de la tumba. * Señor, mis ojos están vueltos a ti, en ti me refugio, no me dejes indefenso;
140:9 Guárdame del lazo que me han tendido, * de la trampa de los malhechores.
140:10 Caigan los impíos en sus propias redes, * mientras yo escapo libre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. A ti clamo, Señor, escúchame.
Ant. Educ de custódia.
Psalmus 141 [5]
141:2 Voce mea ad Dóminum clamávi: * voce mea ad Dóminum deprecátus sum:
141:3 Effúndo in conspéctu ejus oratiónem meam, * et tribulatiónem meam ante ipsum pronúntio.
141:4 In deficiéndo ex me spíritum meum, * et tu cognovísti sémitas meas.
141:4 In via hac, qua ambulábam, * abscondérunt láqueum mihi.
141:5 Considerábam ad déxteram, et vidébam: * et non erat qui cognósceret me.
141:5 Périit fuga a me, * et non est qui requírat ánimam meam.
141:6 Clamávi ad te, Dómine, * dixi: Tu es spes mea, pórtio mea in terra vivéntium.
141:7 Inténde ad deprecatiónem meam: * quia humiliátus sum nimis.
141:7 Líbera me a persequéntibus me: * quia confortáti sunt super me.
141:8 Educ de custódia ánimam meam ad confiténdum nómini tuo: * me exspéctant justi, donec retríbuas mihi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Educ de custódia ánimam meam, Dómine, ad confiténdum nómini tuo.
Ant. Saca, Señor, a mi alma.
Salmo 141 [5]
141:2 A voz en grito clamo al Señor, * a voz en grito suplico al Señor;
141:3 Desahogo ante Él mis afanes, * expongo ante Él mi angustia,
141:4 Mientras me va faltando el aliento. * Pero Tú conoces mis senderos,
141:4 Y que en el camino por donde avanzo * me han escondido una trampa.
141:5 Mira a la derecha, fíjate: * nadie me hace caso;
141:5 No tengo adónde huir, * nadie mira por mi vida.
141:6 A ti grito, Señor; * te digo: «Tú eres mi refugio y mi lote en el país de la vida».
141:7 Atiende a mis clamores, * que estoy agotado;
141:7 Líbrame de mis perseguidores, * que son más fuertes que yo.
141:8 Sácame de la prisión, y daré gracias a tu nombre: * me rodearán los justos cuando me devuelvas tu favor.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Saca, Señor, a mi alma de su prisión, para que yo dé gloria a tu nombre.
Capitulum Hymnus Versus {ex Psalterio secundum diem}
2 Cor 1:3-4
Benedíctus Deus, et Pater Dómini nostri Jesu Christi, Pater misericordiárum, et Deus totíus consolatiónis, qui consolátur nos in omni tribulatióne nostra.
℟. Deo grátias.

Hymnus
Hóminis superne Cónditor,
Qui cuncta solus órdinans,
Humum jubes prodúcere
Reptántis et feræ genus:

Et magna rerum córpora,
Dictu jubéntis vívida,
Per témporum certas vices
Obtemperáre sérvulis:

Repélle, quod cupídinis
Ciénte vi nos ímpetit,
Aut móribus se súggerit,
Aut áctibus se intérserit.

Da gaudiórum prǽmia,
Da gratiárum múnera:
Dissólve litis víncula:
Astrínge pacis fœ́dera.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.

℣. Dirigátur, Dómine, orátio mea.
℟. Sicut incénsum in conspéctu tuo.
Capítulo Himno Verso {del Salterio del día correspondiente}
2 Cor 1:3-4
Bendito sea Dios, Padre de nuestro Señor Jesucristo, Padre de las misericordias, y Dios de toda consolación, el cual nos consuela en todas nuestras aflicciones.
℟. Demos gracias a Dios.

Himno
Supremo Hacedor del hombre,
que orden a las cosas dando,
mandas produzca la tierra
reptiles, fieras, ganados.

Las bestias más corpulentas,
los animales más bravos,
son a la voz de tus siervos
dóciles, sumisos, mansos.

Haz ahora que el dominio
en las pasiones tengamos:
no perviertan las costumbres,
no inficionen nuestros actos.

Danos de alegría premios,
danos de gracia regalos;
rompe de discordia vínculos,
estrecha de paz los lazos.

Hazlo así, Padre piísimo,
con el Hijo soberano,
y el consolador Espíritu,
por siglos sin fin reinando.
Amén.

℣. Ascienda, Señor, mi oración hacia ti.
℟. Como el olor del incienso ante tu presencia.
Canticum: Magnificat {Antiphona ex Proprio de Tempore}
Ant. Depósuit Dóminus.
Canticum B. Mariæ Virginis
Luc. 1:46-55
1:46 Magníficat * ánima mea Dóminum.
1:47 Et exsultávit spíritus meus: * in Deo, salutári meo.
1:48 Quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes.
1:49 Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen ejus.
1:50 Et misericórdia ejus, a progénie in progénies: * timéntibus eum.
1:51 Fecit poténtiam in brácchio suo: * dispérsit supérbos mente cordis sui.
1:52 Depósuit poténtes de sede: * et exaltávit húmiles.
1:53 Esuriéntes implévit bonis: * et dívites dimísit inánes.
1:54 Suscépit Israël púerum suum: * recordátus misericórdiæ suæ.
1:55 Sicut locútus est ad patres nostros: * Ábraham, et sémini ejus in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Depósuit Dóminus poténtes de sede, et exaltávit húmiles.
Canticum: Magnificat {Antífona del Propio del Tiempo}
Ant. El Señor derriba.
Cántico de la B. Virgen María
Lc 1, 46-55
1:46 Proclama * mi alma la grandeza del Señor,
1:47 Se alegra mi espíritu * en Dios, mi salvador;
1:48 Porque ha mirado la humillación de su esclava. * Desde ahora me felicitarán todas las generaciones,
1:49 Porque el Poderoso ha hecho obras grandes por mí: * su nombre es santo,
1:50 Y su misericordia llega a sus fieles * de generación en generación.
1:51 Él hace proezas con su brazo: * dispersa a los soberbios de corazón,
1:52 Derriba del trono a los poderosos * y enaltece a los humildes,
1:53 A los hambrientos los colma de bienes * y a los ricos los despide vacíos.
1:54 Auxilia a Israel, su siervo, * acordándose de la misericordia,
1:55 Como lo había prometido a nuestros padres, * en favor de Abrahán y su descendencia por siempre.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. El Señor derriba del trono a los poderosos y enaltece a los humildes.
Preces Feriales{omittitur}
Preces Feriales{omitido}
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Largíre, quǽsumus, Dómine, fidélibus tuis indulgéntiam placátus et pacem: ut páriter ab ómnibus mundéntur offénsis, et secúra tibi mente desérviant.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración {del Propio del Tiempo}
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Concede, Señor, a tus fieles el perdón y la paz, para que, libres de toda culpa, puedan servirte sin temor.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Las almas de los fieles, por la misericordia de Dios, descansen en paz.
℟. Amén.

Ad Completorium

Incipit
℣. Jube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Noctem quiétam et finem perféctum concédat nobis Dóminus omnípotens.
℟. Amen.
Rito de entrada
℣. Dígnate, Señor, dar tu bendición.
Bendición. El Señor todopoderoso nos conceda una noche tranquila y una muerte santa.
℟. Amén.
Lectio brevis
1 Pet 5:8-9
Fratres: Sóbrii estóte, et vigiláte: quia adversárius vester diábolus tamquam leo rúgiens círcuit, quærens quem dévoret: cui resístite fortes in fide.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
Lectura breve
1 Pe 5:8-9
Hermanos, sed sobrios, estad despiertos, porque vuestro enemigo el diablo, como león rugiente, ronda buscando a quién devorar. Resistidle firmes en la fe.
℣. Tú, Señor, ten piedad de nosotros.
℟. Demos gracias a Dios.
℣. Adjutórium nóstrum in nómine Dómini.
℟. Qui fecit cælum et terram.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Confíteor Deo omnipoténti, beátæ Maríæ semper Vírgini, beáto Michaéli Archángelo, beáto Joánni Baptístæ, sanctis Apóstolis Petro et Paulo, et ómnibus Sanctis, quia peccávi nimis, cogitatióne, verbo et ópere: percutit sibi pectus mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa. Ídeo precor beátam Maríam semper Vírginem, beátum Michaélem Archángelum, beátum Joánnem Baptístam, sanctos Apóstolos Petrum et Paulum, et omnes Sanctos, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Misereátur nostri omnípotens Deus, et dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam. Amen.
Indulgéntiam, absolutiónem et remissiónem peccatórum nostrórum tríbuat nobis omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
℣. Nuestro auxilio es el nombre del Señor.
℟. Que hizo el cielo y la tierra.
Padre nuestro, que estás en los cielos, santificado sea tu nombre, venga a nosotros tu reino, hágase tu voluntad así en la tierra como en el cielo. El pan nuestro de cada día dánosle hoy; perdónanos nuestras deudas, así como nosotros perdonamos a nuestros deudores, y no nos dejes caer en la tentación, mas líbranos del mal. Amén.
Yo, pecador, me confieso a Dios todopoderoso, a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los bienaventurados apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y a vosotros hermanos o a vos, Padre), que pequé gravemente con el pensamiento, palabra y obra se golpea el pecho tres veces, por mi culpa, por mi culpa, por mi grandísima culpa; por tanto, ruego a la bienaventurada siempre Virgen María, al bienaventurado San Miguel Arcángel, al bienaventurado San Juan Bautista, a los santos Apóstoles Pedro y Pablo, a todos los santos (y vosotros hermanos o a vos, Padre), que roguéis por mí a Dios, nuestro Señor.
Dios todopoderoso tenga misericordia de nosotros, perdone nuestros pecados, y nos lleve a la vida eterna. Amén.
El Señor todopoderoso, rico en misericordia, nos conceda la indulgencia, absolución y remisión de nuestros pecados. Amén.
℣. Convérte nos ✙︎ Deus, salutáris noster.
℟. Et avérte iram tuam a nobis.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
℣. Conviértenos, ✙︎ oh Dios, Salvador nuestro.
℟. Cesa en tu rencor contra nosotros.
℣. Dios mío, ven en mi auxilio.
℟. Señor, date prisa en socorrerme.
Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Aleluya.
Psalmi {Salmos y antífonas ex Psalterio secundum diem}
Ant. Voce mea.
Psalmus 76(2-13) [1]
76:2 Voce mea ad Dóminum clamávi: * voce mea ad Deum, et inténdit mihi.
76:3 In die tribulatiónis meæ Deum exquisívi, mánibus meis nocte contra eum: * et non sum decéptus.
76:4 Rénuit consolári ánima mea, * memor fui Dei, et delectátus sum, et exercitátus sum: et defécit spíritus meus.
76:5 Anticipavérunt vigílias óculi mei: * turbátus sum, et non sum locútus.
76:6 Cogitávi dies antíquos: * et annos ætérnos in mente hábui.
76:7 Et meditátus sum nocte cum corde meo, * et exercitábar, et scopébam spíritum meum.
76:8 Numquid in ætérnum proíciet Deus: * aut non appónet ut complacítior sit adhuc?
76:9 Aut in finem misericórdiam suam abscíndet, * a generatióne in generatiónem?
76:10 Aut obliviscétur miseréri Deus? * aut continébit in ira sua misericórdias suas?
76:11 Et dixi: Nunc cœpi: * hæc mutátio déxteræ Excélsi.
76:12 Memor fui óperum Dómini: * quia memor ero ab inítio mirabílium tuórum.
76:13 Et meditábor in ómnibus opéribus tuis: * et in adinventiónibus tuis exercébor.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos {Salmos y antífonas del Salterio del día correspondiente}
Ant. Alzo mi voz.
Salmo 76(2-13) [1]
76:2 Alzo mi voz a Dios gritando, * alzo mi voz a Dios para que me oiga.
76:3 En mi angustia te busco, Señor mío; * de noche extiendo las manos sin descanso,
76:4 Y mi alma rehúsa el consuelo. * Cuando me acuerdo de Dios, gimo, y meditando me siento desfallecer.
76:5 Sujetas los párpados de mis ojos, * y la agitación no me deja hablar.
76:6 Repaso los días antiguos, * recuerdo los años remotos;
76:7 De noche lo pienso en mis adentros, * y meditándolo me pregunto:
76:8 «¿Es que el Señor nos rechaza para siempre * y ya no volverá a favorecernos?
76:9 ¿Se ha agotado ya su misericordia, * se ha terminado para siempre su promesa?
76:10 ¿Es que Dios se ha olvidado de su bondad, * o la cólera cierra sus entrañas?»
76:11 Y me digo: «¡Qué pena la mía! * ¡Se ha cambiado la diestra del Altísimo!»
76:12 Recuerdo las proezas del Señor; * sí, recuerdo tus antiguos portentos,
76:13 Medito todas tus obras * y considero tus hazañas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 76(14-21) [2]
76:14 Deus, in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster? * tu es Deus qui facis mirabília.
76:15 Notam fecísti in pópulis virtútem tuam: * redemísti in brácchio tuo pópulum tuum, fílios Jacob et Joseph.
76:17 Vidérunt te aquæ, Deus, vidérunt te aquæ: * et timuérunt, et turbátæ sunt abýssi.
76:18 Multitúdo sónitus aquárum: * vocem dedérunt nubes.
76:18 Étenim sagíttæ tuæ tránseunt: * vox tonítrui tui in rota.
76:19 Illuxérunt coruscatiónes tuæ orbi terræ: * commóta est, et contrémuit terra.
76:20 In mari via tua, et sémitæ tuæ in aquis multis: * et vestígia tua non cognoscéntur.
76:21 Deduxísti sicut oves pópulum tuum, * in manu Móysi et Aaron.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 76(14-21) [2]
76:14 Dios mío, tus caminos son santos: ¿qué dios es grande como nuestro Dios? * Tú, oh Dios, haciendo maravillas,
76:15 Mostraste tu poder a los pueblos; * con tu brazo rescataste a tu pueblo, a los hijos de Jacob y de José.
76:17 Te vio el mar, oh Dios, te vio el mar * y tembló, las olas se estremecieron.
76:18 Las nubes descargaban sus aguas, * retumbaban los nubarrones,
76:18 Tus saetas zigzagueaban. * Rodaba el estruendo de tu trueno,
76:19 Los relámpagos deslumbraban el orbe, * la tierra retembló estremecida.
76:20 Tú te abriste camino por las aguas, un vado por las aguas caudalosas, * y no quedaba rastro de tus huellas:
76:21 Mientras guiabas a tu pueblo, como a un rebaño, * por la mano de Moisés y de Aarón.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Psalmus 85 [3]
85:1 Inclína, Dómine, aurem tuam, et exáudi me: * quóniam inops, et pauper sum ego.
85:2 Custódi ánimam meam, quóniam sanctus sum: * salvum fac servum tuum, Deus meus, sperántem in te.
85:3 Miserére mei, Dómine, quóniam ad te clamávi tota die: * lætífica ánimam servi tui, quóniam ad te, Dómine, ánimam meam levávi.
85:5 Quóniam tu, Dómine, suávis, et mitis: * et multæ misericórdiæ ómnibus invocántibus te.
85:6 Áuribus pércipe, Dómine, oratiónem meam: * et inténde voci deprecatiónis meæ.
85:7 In die tribulatiónis meæ clamávi ad te: * quia exaudísti me.
85:8 Non est símilis tui in diis, Dómine: * et non est secúndum ópera tua.
85:9 Omnes gentes quascúmque fecísti, vénient, et adorábunt coram te, Dómine: * et glorificábunt nomen tuum.
85:10 Quóniam magnus es tu, et fáciens mirabília: * tu es Deus solus.
85:11 Deduc me, Dómine, in via tua, et ingrédiar in veritáte tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum.
85:12 Confitébor tibi, Dómine, Deus meus, in toto corde meo, * et glorificábo nomen tuum in ætérnum:
85:13 Quia misericórdia tua magna est super me: * et eruísti ánimam meam ex inférno inferióri.
85:14 Deus, iníqui insurrexérunt super me, et synagóga poténtium quæsiérunt ánimam meam: * et non proposuérunt te in conspéctu suo.
85:15 Et tu, Dómine, Deus miserátor et miséricors, * pátiens, et multæ misericórdiæ, et verax,
85:16 Réspice in me, et miserére mei, * da impérium tuum púero tuo: et salvum fac fílium ancíllæ tuæ.
85:17 Fac mecum signum in bonum, ut vídeant qui odérunt me, et confundántur: * quóniam tu, Dómine, adjuvísti me, et consolátus es me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Voce mea ad Dóminum clamávi: neque obliviscétur miseréri Deus.
Salmo 85 [3]
85:1 Inclina tu oído, Señor, escúchame, * que soy un pobre desamparado;
85:2 Protege mi vida, que soy un fiel tuyo; * salva a tu siervo, que confía en ti.
85:3 Tú eres mi Dios, piedad de mí, Señor, que a ti te estoy llamando todo el día; * alegra el alma de tu siervo, pues levanto mi alma hacia ti;
85:5 Porque Tú, Señor, eres bueno y clemente, * rico en misericordia con los que te invocan.
85:6 Señor, escucha mi oración, * atiende a la voz de mi súplica.
85:7 En el día del peligro te llamo, * y Tú me escuchas.
85:8 No tienes igual entre los dioses, Señor, * ni hay obras como las tuyas.
85:9 Todos los pueblos vendrán a postrarse en tu presencia, Señor; * bendecirán tu nombre:
85:10 «Grande eres Tú, y haces maravillas; * Tú eres el único Dios».
85:11 Enséñame, Señor, tu camino, para que siga tu verdad; * mantén mi corazón entero en el temor de tu nombre.
85:12 Te alabaré de todo corazón, Dios mío; * daré gloria a tu nombre por siempre,
85:13 Por tu gran piedad para conmigo, * porque me salvaste del abismo profundo.
85:14 Dios mío, unos soberbios se levantan contra mí, una banda de insolentes atenta contra mi vida, * sin tenerte en cuenta a ti.
85:15 Pero Tú, Señor, Dios clemente y misericordioso, * lento a la cólera, rico en piedad y leal,
85:16 Mírame, ten compasión de mí. * Da fuerza a tu siervo, salva al hijo de tu esclava;
85:17 Dame una señal propicia, que la vean mis adversarios y se avergüencen, * porque Tú, Señor, me ayudas y consuelas.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Alzo mi voz al Señor, clamando; Dios no se olvidará de compadecerme.
Hymnus
Te lucis ante términum,
Rerum Creátor, póscimus,
Ut pro tua cleméntia
Sis præsul et custódia.

Procul recédant sómnia,
Et nóctium phantásmata;
Hostémque nóstrum cómprime,
Ne polluántur córpora.

Præsta, Pater piíssime,
Patríque compar Únice,
Cum Spíritu Paráclito
Regnans per omne sǽculum.
Amen.
Himno
A Ti, Creador, pedimos,
antes que la luz acabe,
seas por tu gran clemencia
centinela que nos guarde.

Aleja los malos sueños,
y las nocturnas imágenes;
reprime a nuestro adversario,
que nuestros cuerpos no manche.

Hazlo así, Padre piísimo,
Hijo al Padre semejante,
que reinas con el Espíritu,
por siglos interminables.
Amén
Capitulum Responsorium Versus
Jer 14:9
Tu autem in nobis es, Dómine, et nomen sanctum tuum invocátum est super nos: ne derelínquas nos, Dómine, Deus noster.
℟. Deo grátias.

℟.br. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.
℣. Redemísti nos, Dómine, Deus veritátis.
℟. Comméndo spíritum meum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. In manus tuas, Dómine, * Comméndo spíritum meum.

℣. Custódi nos, Dómine, ut pupíllam óculi.
℟. Sub umbra alárum tuárum prótege nos.
Chapter Responsory Verse
Jer 14:9
Tú estás con nosotros, Señor; sobre nosotros se ha invocado tu nombre: no nos abandones, Señor Dios nuestro.
℟. Demos gracias a Dios.

℟.br. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.
℟. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.
℣. Tú, el Dios leal, nos librarás.
℟. Encomiendo mi espíritu.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. A tus manos, Señor, * encomiendo mi espíritu.

℣. Guárdanos, Señor, como a las niñas de tus ojos.
℟. A la sombra de tus alas, escóndenos.
Canticum Nunc dimittis
Ant. Salva nos,
Canticum Simeonis
Luc. 2:29-32
2:29 Nunc dimíttis servum tuum, Dómine, * secúndum verbum tuum in pace:
2:30 Quia vidérunt óculi mei * salutáre tuum,
2:31 Quod parásti * ante fáciem ómnium populórum,
2:32 Lumen ad revelatiónem géntium, * et glóriam plebis tuæ Israël.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Salva nos, Dómine, vigilántes, custódi nos dormiéntes; ut vigilémus cum Christo, et requiescámus in pace.
Cántico Nunc dimittis
Ant. Sálvanos,
Cántico de Simeón
Lc 2, 29-32
2:29 Ahora, Señor, según tu promesa, * puedes dejar a tu siervo irse en paz,
2:30 Porque mis ojos han visto * a tu Salvador,
2:31 A quien has presentado * ante todos los pueblos:
2:32 Luz para alumbrar a las naciones, * y gloria de tu pueblo de Israel.
℣. Gloria al Padre, al Hijo, * y al Espíritu Santo.
℟. Como era en el principio, ahora y siempre, * por los siglos de los siglos. Amén.
Ant. Sálvanos, Señor, despiertos, protégenos dormidos, para que velemos con Cristo, y descansemos en paz.
Oratio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Vísita, quǽsumus, Dómine, habitatiónem istam, et omnes insídias inimíci ab ea lónge repélle: Ángeli tui sancti hábitent in ea, qui nos in pace custódiant; et benedíctio tua sit super nos semper.
Per Dóminum nostrum Jesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oración
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
Oremos.
Visita, Señor, esta habitación: aleja de ella las insidias del enemigo; que tus ángeles santos habiten en ella y nos guarden en paz.
Por nuestro Señor Jesucristo, tu Hijo, que vive y reina contigo en la unidad del Espíritu Santo, Dios, por todos los siglos de los siglos.
℟. Amén.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
Benedictio. Benedícat et custódiat nos omnípotens et miséricors Dóminus, Pater, et Fílius, et Spíritus Sanctus.
℟. Amen.
Conclusión
℣. Señor, escucha nuestra oración.
℟. Y llegue a ti nuestro clamor.
℣. Bendigamos al Señor.
℟. Demos gracias a Dios.
Bendición. Que nos bendiga y nos guarde el Señor omnipotente y misericordioso, Padre, Hijo y Espíritu Santo.
℟. Amén.
Antiphona finalis B.M.V.
Salve, Regína, mater misericórdiæ;
vita, dulcédo et spes nóstra, salve.
Ad te clamámus éxsules fílii Hevæ.
Ad te suspirámus geméntes et flentes
In hac lacrimárum valle.

Eja ergo, advocáta nostra,
illos tuos misericórdes óculos ad nos convérte.
Et Jesum, benedíctum fructum ventris tui,
nobis post hoc exsílium osténde.
O clemens, o pia, o dulcis Virgo María.

℣. Ora pro nobis, sancta Dei Génitrix.
℟. Ut digni efficiámur promissiónibus Christi.
Orémus.
Omnípotens sempitérne Deus, qui gloriósæ Vírginis Matris Maríæ corpus et ánimam, ut dignum Fílii tui habitáculum éffici mererétur, Spíritu Sancto cooperánte, præparásti: da, ut, cujus commemoratióne lætámur, ejus pia intercessióne, ab instántibus malis et a morte perpétua liberémur. Per eúmdem Christum Dóminum nóstrum. Amen.

℣. Divínum auxílium máneat semper nobíscum.
℟. Amen.
Antífona final de la Bienaventurada Virgen María
Salve, Reina y Madre de misericordia,
vida, dulzura y esperanza nuestra; Salve.
A ti llamamos los desterrados hijos de Eva;
a ti suspiramos, gimiendo y llorando,
en este valle de lágrimas.

Ea, pues, Señora, abogada nuestra,
vuelve a nosotros esos tus ojos misericordiosos,
y después de este destierro, muéstranos a Jesús,
fruto bendito de tu vientre.
¡Oh clementísima, oh piadosa, oh dulce Virgen María!

℣. Ruega por nosotros, santa Madre de Dios.
℟. Para que seamos dignos de alcanzar las promesas de Jesucristo.
Oremos.
Dios todopoderoso y eterno, con la ayuda del Espíritu Santo, preparaste el cuerpo y el alma de María, la Virgen Madre, para ser digna morada de tu Hijo; al recordarla con alegría, líbranos, por su intercesión, de los males presentes y de la muerte eterna. Por el mismo Jesucristo nuestro Señor. Amén.

℣. Que el auxilio divino permanezca siempre con nosotros.
℟. Amén.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help